Aflevering 5: Twee emmertjes water halen

Aflevering 5: ‘Twee emmertjes water halen’

We zien in de terugblik van vorige week dat Robert en Paulien in de teams terecht komen die ze zelf hebben samengesteld. Paulien wordt enthousiast onthaald in haar kamp en biecht op dat ze voor extra stemmen heeft gekozen. Robert komt wel met een kist eten aan op zijn kamp, maar bepaald als kamp oudste dat ze de woorden ‘kut’ en ‘klote’ uitschakelen, tot frustratie van Sanne. We zien dat kamp noord de proef weet te winnen en de heren van kamp zuid een complot hebben om de vrouwen weg te spelen. Hun eerste slachtoffer wordt Geraldine. Ze barst in huilen uit, ze zag het niet aankomen dat zij en niet de verzwakte Veronica weggestemd werd.



Veronica:’ Wat een vies spel is er gespeeld gadverdarrie’!  Ze geeft daarna aan dat ze naar huis gaat. Dennis: 'De dokter zegt dat je eventueel nog door kan’. Maar Veronica haar besluit staat vast. Geraldine blijft ondertussen vloeken. Dennis:’ Dan moeten we nu consequent zijn en net als toen Negativ opgaf, mag jij net als Edith nog in het spel blijven’. Geraldine:’ Nee nee’. Veronica begint haar moed in te slaan:’ Gerrie’! Sef legt aan Geraldine uit dat ze slechts een hele sterke speler eruit wouden stemmen. Anna-Alicia:’ Maar dit is nu wel focking slecht voor de teamspirit hè’! Geraldine zegt dat ze alleen maar moeten blijven winnen. Ana-Alicia:’ Ik wil zo lang mogelijk een fair game blijven spelen en ik had niet verwacht dat het al zo snel zo vies gespeeld zou worden. Géza:’ Jullie hebben ook geen fair game willen spelen want jullie hebben eerst Paulien eruit willen halen in plaats van Veronica dus wat dat betreft heb je helemaal geen punt’. Paulien:’ Dit voelt niet heel erg top’. Geraldine:’ Nou moet je nagaan als je vijf stemmen krijgt’. Dennis:’ Heb je niet nu al spijt dat je hebt opgegeven’. Veronica:’ Nu nog niet, maar misschien straks. Ik kan dit niet uitleggen, het is zo waanzinnig. Thuis ben ik echt een wijf en ik heb echt zo genoten om een soort van oermens te zijn. En ik heb heel veel tijd gehad om over mijn eigen leven na te denken’.

Geraldine zit in de biechthut:’ Ik ben er nog. Heb een tweede kans gekregen en daar ben ik blij om, die ga ik pakken. Het is een wake up call. Het is nu gewoon klaar. Tactisch moet ik spelen. Die twee moeten eruit. Géza en Yousef, en snel’. Géza:’ Dit hadden we beter niet kunnen doen’. Sef:’ Dit is een verloren ronde’. Géza:’ Ik heb je iets teveel beïnvloed met mijn joodse kracht’. Sef:’ We moeten nu alleen weten hoeveel stemmen Anna heeft’. Géza:’ Ik denk dat ze er wel zeven heeft’. Op kamp noord staan Hans en Sanne bij een kokosnootboom. Hans moet en zal de kokosnoten eruit halen en maakt een ladder met Sanne. Sanne:’ Kut ik heb hem te kort gemaakt’. Hans:’ Dat mag je niet meer zeggen hè’. Sanne:’ Nou ik zeg lekker wat ik zeggen wil, dat is één ding dat zeker is’. Robert legt ondertussen aan Edith uit dat ze als een team moeten gaan werken en dat Edith, Hans en Kees potentiële winnaars zijn. Edith:’ Nou ik vind het lief dat je dat zegt’. Robert:’ Dat is gewoon logisch nadenken’. Edith legt uit dat het tactische spel al is begonnen en dat het misschien wel heel anders gaat lopen dan Robert denkt. Robert ziet geen gevaar. Edith:’ Ben ik dan te wantrouwend’? Robert:’ je bent te wantrouwig’. Edith:’ Hoe denk je dat je tot nu toe overkomt in de groep’. Robert:’ Dat zal me een worst zijn, het interesseert me niet, vrienden genoeg’. Hij wil slechts zijn team naar de samensmelting helpen. Robert kookt een heerlijk maaltje van de kokosnoten die Hans heeft verzameld. Valentijn:’ Lekker! Heerlijk’! Sanne stopt haar hoofd in de pan om hem uit te likken.



Op duivelseiland zit Zimra helemaal alleen. Ze heeft het zwaar. Ze heeft last van diarree, kotsen en misselijkheid. Maar ze geeft aan dat het alleen lichamelijk is, mentaal gaat het nog prima. Op kamp zuid probeert Paulien toe te lichten waarom ze op Geraldine gestemd heeft. Paulien:’ Ik had me al aangesloten dus ik kon moeilijk zeggen, nou dat doen we dan nu niet meer’. Ana-Alicia:’ Ik zou het spel niet zo willen spelen’. Paulien:’ Nou sorry hoor, met alle respect, maar jullie hebben ook dingen geprobeerd. Eerst de pijlen op mij gericht’. Ana-Alicia:’ Toen Veronica had gezegd dat ze zoveel pijn had dat ze eruit wou toen was het voor mij duidelijk’. Paulien:’ Ik had te horen gekregen dat jij had gezegd dat we op Paulien zouden gaan stemmen en haar het idee zouden geven dat we op Veronica zouden gaan stemmen. Toen kwam je vlak daarna bij me om te zeggen dat Veronica er wel echt doorheen zat. Dat gaf mij het gevoel dat je mij probeerde te overtuigen dat jullie voor Veronica zouden gaan en dan met z’n allen op mij’. Paulien biecht op dat ze weet waar ze mee bezig is:’ Ze zitten hier echt niet als twee heiligen op het eiland. Ik krijg het tactische spel dan wel in de schoot geworpen maar hierdoor kom ik wel weer een stapje verder’. Géza tegen Geraldine:’ Ik kan me goed voorstellen dat je met niet meer gaat vertrouwen in dit spel’. Geraldine:’ Ik wil dat we nu de knop omzetten en straks weer als één team gaan strijden’. Géza:’ Je hoeft je geen zorgen te maken dat we bij de proef niet ons best gaan doen om je alsnog eruit te stemmen, dat beloof ik’.  Geraldine:’ Dat is fijn’.

De proef:

Dennis legt de proef uit. Drie vuren per kamp moeten er geblust worden. Iemand die op het platform staat moet water in de bamboepijp gieten dat weer naar een emmer leid. Als deze vol is dan kantelt hij en wordt de brand geblust. De andere teamleden moeten het water aanvoeren. Ze moeten met twee emmertjes per keer over het parcours komen en deze bij de brandweerman/vrouw krijgen. Het eerste team dat de drie vuurtjes blust wint en stemt niemand weg op de eilandraad. Ana-Alicia:’ Mijn gevoel zegt dat dit echt iets voor mij is, hier kan ik mijn team helpen’. Ze begint en valt gelijk drie keer:’ Ik merk meteen hoe lastig het is’. Kees:’ Op het moment dat je gaat twijfelen dan ga je wankelen. En als je gaat wankelen dan val je, gewoon gaan’. Robert:’ Mijn grote angst was misgrijpen, of aanstoten of water verspillen’. Ana-Alicia laat dan ook nog eens de emmers vallen en dan is kamp zuid weer in paniek. Jan neemt het over. Paulien:’ Jan gaat echt goed’. Ze moedigt hem aan. Jan:’ Hou je kop’! Edith heeft ook moeite met de evenwichtsbalk. Bij kamp noord is het eerste vuur geblust. Kees:’ Het gaat gewoon heel erg goed, we staan voor. Maar dan zie ik dat Jan de smaak te pakken krijgt’. Bij kamp zuid gaat ook het eerste vuurtje uit. Sef:’ Het hele parcours dacht ik oh nu wordt het moeilijk, maar dat werd het niet’. Kees loopt te prutsen omdat hij de emmers eerst op het plateau neerzet en daardoor de haakjes losgaan. Het tweede vuur gaat uit bij zuid en net daarna ook bij noord. Jan wil snel gaan maar hij blijft maar vallen. Sef:’ Ik dacht Kees, als ik die niet kan inhalen’. Het vuurtje gaat bij zuid uit en ze winnen de proef. Robert:’ We hebben niet verloren, we hebben het net niet gehaald’.


Valentijn:’ Ik merkte dat ik tijdens de proef zo aan mezelf twijfelde, de angst om het niet goed te doen, om mijn team teleur te stellen. En dat is geen goede raadgever. Dat is een hele constante raadgever in mijn leven en dat wil ik niet meer’. Robert denkt dat Valentijn moet wijken op de eilandraad. Zowel Sanne als Valentijn hebben het parcours niet afgelegd. Op zuid is Ana-Alicia aan het balen. Ze heeft zich niet weten te bewijzen tegenover zichzelf. Ana-Alicia:’ Uiteindelijk zijn het anderen die jouw lot bepalen en dat is best wel eng’. Sanne zit in de biechthut:’ Dit is het enige moment dat ik alleen ben, voor de rest ben je nooit alleen. Ik ben nooit alleen, ik vlieg altijd maar door. Omdat ik al mijn dromen wil waarmaken’. Ze huilt. Sanne legt het ook uit tegenover de anderen. Robert:’ Je kwam wel erg zelfverzekerd over, ik dacht hoe lang ga je dat volhouden’. Sanne: ‘ Hoe bedoel je’? Robert:’ Alsof je er al bent’. Sanne:’ Waar bent’? Robert:’ Met regisseur zijn, schrijfster en actrice zijn. Zo bracht je dat aan mij, met een bepaalde allure’. Sanne:’ Misschien komt het omdat ik dat werk al 15 jaar doe’. Robert:’ Jawel, maar wat is 15 jaar op een mensenleven’. De vrouwen overleggen. Sanne:’ Dat is best wel respectloos’. Valentijn knikt instemmend. Sanne:’ Hij kent me niet eens, hij heeft nog nooit iets aan mij gevraagd’.

Jan wil een schommel gaan maken op kamp zuid. Ana-Alicia hoort Jan uit over de stemming. Jan:’ Ja ik werd benaderd door de jongens dus ik wist dat er iets gaande was’. Ana-Alicia:’ Maar waarom heb jij besloten niet met ze mee te gaan’. Jan:’ Omdat ik niet op Geraldine wou stemmen. De enige fout die ik heb gemaakt is dat ik dat nog niet even snel tegen jullie heb gezegd’. Op duivelseiland voelt Zimra zich iets beter. Ze heeft wat slechte dagen achter de rug maar doet het rustig aan. Kees:’ Je bent nooit zeker. Maar voor mij persoonlijk is deze keuze eigenlijk niet zo heel erg moeilijk. Last in first out, dat geldt gewoon echt’. Valentijn:’ Ik wil de samensmelting heel graag halen, gewoon puur omdat het voor mij een persoonlijke overwinning zou zijn’.


De eilandraad:

Evi:’ Wat is er veranderd sinds Robert er is Hans’? Hans:’ Robert richt zich op een team smeden en dat doet ie goed’. Evi:’ Eenheid in de groep, maar we moeten wel stemmen’. Valentijn stemt op Robert:’ Ondanks dat ik je ontzettend respecteer. Merk ik dat je een negatieve sfeer in de groep brengt. Dat je af en toe wat te snel oordeelt over mensen en dat kunnen we denk ik niet gebruiken’. We gaan stemmen tellen. Edith heeft een zwarte stem dus dat is de eerste.

Stem 1: Edith
Stem 2: Valentijn
Stem 3: Robert
Stem 4: Robert
Stem 5: Robert
Stem 6: Robert
Stem 7: Robert

Evi:’ Er zijn geen extra stemmen. Robert jij moet het kamp verlaten. Heel veel stemmen op jou Robert. Waarom denk je dat er zo is gestemd’? Robert:’ De oude moeten plaats maken voor de jonge’. Evi:’ Valentijn wat denk jij’? Valentijn:’ Ik heb gewoon ontzettend veel respect gekregen voor Robert. Maar af en toe denk ik dat Robert te snel oordelen geeft. En die kunnen juist zijn maar ik heb niet het idee dat hij diep genoeg kijkt om te verifiëren of zijn oordeel wel juist is’. Evi:’ Kijk, toch een puntje van kritiek dan’. Robert:’ Leermomentje’. Evi:’ Hoe gaat de groep het zonder jou doen’? Robert:’ Uitstekend, ja nou en of. Er zitten potentiële winnaars bij’. Evi:’ Robert het zit erop. Je hebt jezelf aangemeld omdat het een droom was. Is die waar gemaakt’? Robert:’ Ja helemaal, maar ik heb het wel geromantiseerd’. Zimra heeft weer een brief en zal volgende week het duel tegen Robert spelen.