DE FINALE

De grote finale van Expeditie Robinson.

Nicolette bedankt om te beginnen het publiek en vooral de massale reacties op facebook en twitter.
We kijken even samen terug. In dit verslag komen de leukste quotes van de deelnemers uitgesproken in de uitzending nog eens terug.

Ferry: “Ik had nooit verwacht in de finale te staan. Iedereen dacht dat ik niet zonder föhn zou kunnen, maar dat blijkt toch te kunnen”
Kay: “Je moet wel geluk hebben, je kunt wel een tactiek hebben maar het verandert iedere dag, gewoon genieten van het eiland."

Leo over de hel: “Ik vond de hel helemaal niet leuk, je hoort apen en kippen en rare geluiden”.
Nadia: “Het is heel bizar om de beelden terug te zien van Leo en mij samen in de hel, wat mensen vergeten is dan ook de honger”.
Leo: “we hadden echt geen hekel aan elkaar, het maakte me niet uit wie er bij kwam, ik wilde graag alleen zijn”  “Ik vind Nadia echt een leuk mens, een heel lief mens, maar ja, ik ben een acteur”.  “Het opgeven voelde als een bevrijding, ik heb er later wel een beetje spijt van gehad.”
Nadia: “ik dacht op dat moment eigenlijk, klote, want ik heb nog nooit veel vuur gemaakt, maar een paar uur later had ik het goed naar mijn zin.”

Lone: “ik had het mannencomplot pas door toen we op de boot zaten naar de eilandraad, ze waren te ontspannen. Ik had het hele spel niet door, ik dacht toen pas, oja daar ging het spel ook door. Kees Boot zei later tegen mij, laat ze nooit alleen.”
Ancilla: “ik had het mannencomplot niet door, ik lag er ook wel heel snel uit. Ik keek er onwijs naar uit om in de natuur te zijn. Ik had het brugklaseffect onderschat. De groepjes werden snel gemaakt, ik was daar niet zo goed in."
Juliette: “Ik werd door Manuel in het ootje genomen, hij is later naar mij toegekomen en was helemaal paranaioa, zei hij. Ik was de enige nerd in mijn team, die niet voor stemmen is gegaan. Ik heb genoten, het was jammer hoe het was gelopen”.
Remy: “De vriendschap met Polska is ontstaan doordat we elkaar begrepen. We waren twee allochtonen”.
Polska: "ik dacht soms wel, ik ben de Poolse rugzak van hem. Ik dacht ik kan beter bevriend worden met de grootste en de sterkste, het leidertype. Op Schiphol was ik nog bang voor hem. Hij heeft een gouden hart."
Remy: “Vriendschappen zijn belangrijk, dat hebben we gezien bij Freddy en Kay”.
Polska: “ik weet dat het een spelletje was, maar toen ik terugkeek zat ik soms wel van woede op mijn afstandsbediening te bijten”. “De biechten waren een moment om mezelf te zijn”
Remy: “Ik vind hamburgers heerlijk, maar op dat moment…..iedereen hapt alles naar binnen, kikkers en zo. En ik kon het gewoon niet geloven dat het een gewone hamburger was. Ik pakte die hamburger en ik nam een hap en toen zei Freddy  “er zitten maden in”  toen ging ik van

Anouk: “de realiteit op het eiland…. Het is alles wat je hebt, je moet overleven, je hebt een spel, wanneer heb je een spel, heb je een dagje vrij, of niet.  Het spel zonder complotten… tja je moet geluk hebben door er tussendoor te laveren. Ik zou zeker opnieuw meedoen met een expeditie.” Anouk heeft een tattoo laten zetten.  “ Ik heb er zoveel fijne herinneringen aan, dat ik dat op mijn lijf wil laten zetten”.
Sabrina: “Ik heb geen spijt gehad van het stoppen. Ik had een paar persoonlijke openbaringen en ik ben een perfectionist en ik wilde dat op dat moment oplossen. Ik was niet meer gefocust. Ik zat gewoon niet meer in het spel”.
Loek: “Bij de laatste proef voor de samensmelting, was één moment dat ik te enthousiast aan een kist heb laten sleuren. De dag erna zei de dokter, dit kan blijvende schade veroorzaken.  Ik had echt zin in de samensmelting. Het was echt kut.”
Rick: “Ik ben best wel een lulletje rozen water, ik heb een lichte vorm van smetvrees, ik hou niet van kamperen en insecten. Mijn familie had een negatief reisadvies afgegeven. Ze zijn hartstikke trots. Mijn moeder wilde de productie bellen, klopt het dat mijn zoon nog op het eiland zat. Ik groeide, ik werd later senang. Ik heb stiekem toch wel doorzettingsvermogen. Je moet wel.”
Manuel: “Ik merkte heel erg dat ik me heel prettig voelde op het eiland. Lekker uurtje lopen, wilde dieren gezien, geen tijgers en giraffen. Ik heb daar echt de tijd van mijn leven gehad daar.”

Lobke: “In eerste instantie ging ik het eiland op met het idee om de kat uit de boom te kijken. Ik maakte me niet favoriet door Remy eruit te stemmen en dan kom je alleen te staan. Toen dacht ik ook wel, wat doe ik hier, ik heb een leuk gezinnetje thuis. Het spel heeft me op de been gehouden.  De kritiek vond ik mwah maar de mensen thuis vonden me geweldig. Als mensen iets over me willen vinden op twitter en facebook vind ik dat prima.”
 
Freddy kijkt terug op zijn expeditie: “het oor gaat wel goed, dat is na twee dagen geheeld. Op de voet zit nog een flinke wond. Ik heb doorgezet omdat er geen tweede kans is. En ik dacht ik kan Kay nog verder op weg helpen. De genezing van de voet duurde te lang, omdat er geen eten was. Je krijgt geen bouwstenen om het te laten genezen. Na verloop van tijd ging het meer pijn doen. Ik heb het hele spel van ER gespeeld, ik ben er in op gegaan. Ik heb een rol aangenomen als een rat, maar ik heb ook echt alles gezien behalve de finale.”
Dennis: "Wil je nog iets tegen Polska zeggen”.
Freddy: “eeeh nee”
Dennis: “je bent wel de rapper die het verst is gekomen."



Ferry: “het gevoel van overleven was geweldig”.
Kay: “het terugzien is heel leuk, vooral om alles te zien wat je niet mee maakt".
Krystl: "het is heel bizar om alles terug te zien. Ik vergeet te ademen en ik ben kapot na elke uitzending. Ik zag heel erg op tegen de verveling, maar daar heb ik geen last van gehad. Ik vond het wel chill, geen internet, geen telefoon. Het eten was wel zwaar, mijn lichaam veranderde echt”.
Kay: “ik kijk terug met weemoed op de expeditie. Het was life-changing”
Ferry: “die rust vond ik ook erg lekker."



De ontknoping
De drie beginnen in een kooi. Kay is als eerste bij zijn boot maar vaart de verkeerde kant op. Hij komt toch als eerste op de plek aan waar hij zijn fakkel kan aansteken. Hij speelt zijn kogel vrij en hij kan dan ook als eerste beginnen aan het labyrint. Dit blijkt het meest irritante spel te zijn. Ze zijn alle drie bezig iedereen kan nog winnen. Toch is Kay de eerste die het lukt. Hij peddelt naar het platform en takelt zijn kokosnoten omhoog. Zijn eerste schot met de katapult ……mis.  Kay legt aan voor de tweede ……. Mis.     Krystl heeft het labyrint ook bijna. Kay legt weer aan………..RAAK!