Verslag aflevering 7

De dag van de samensmelting is aangebroken. Maar nog niet alle deelnemers zijn bekend. De net weggestemde Sabrina en Nadia uit de hel maken in een duel uit wie de overige deelnemers gaat vergezellen in de samenstelling. De dames moeten een puzzel maken. Sabrina heeft ‘m eerder gemaakt: “Toen ging het helemaal mis.” En ook Nadia is geen puzzelaar. Nadia: “Ik heb al moeite met het in elkaar zetten van een Ikea-kast. Expeditie Robinson puzzels zijn over het algemeen erg ingewikkeld.” Sabrina neemt al snel een voorsprong. Nadia ziet door de bomen het bos niet meer. De proef is verre van spannend, Sabrina wint éénvoudig en daarmee een plek in de samensmelting. Voor Nadia rest een enkele reis huiswaarts: “Dit is niet zoals ik het had gewild. Ik baal echt enorm.”

Team rood en geel weten nog niet van de komende samensmelting, maar hebben wel een vermoeden dat het niet ver weg is. In de hemel tellen ze de dagen af. Mr. Polska: “Ze zullen thuis wel denken, waar blijft die gekke Pool?” Als het aan Freddy ligt, duurt het nog even, want hij heeft nog steeds veel pijn aan zijn voet. En er is een nieuw iemand in de ziekenboeg bij: Loek. Loek heeft last van zijn schouder; hij vreest voor een slijmbeursontsteking. Dan vinden beide kampen een brief: de dag van de samensmelting is aangebroken. Maar voor sommigen wordt dit van korte duur. Hoe en wat is nog niet duidelijk. Bij kamp geel zijn ze er erg blij mee. Rick: “Een hele welkome brief, maar toch wel weer spannend wat er gaat gebeuren.” De teams pakken hun spullen en maken zich klaar voor een nieuwe fase in het spel.

Het rode team wordt als eerste op het vaste land afgezet. Loek brengt een bezoekje aan de dokter voor zijn schouder. De dokter heeft slecht nieuws: het is inderdaad een slijmbeursontsteking en langer doorgaan kan alleen maar meer schade veroorzaken. Loek: “Het is me niet waard om blijven letsel aan mijn arm over te houden.” Hij geeft op. Het rode team blijft met 6 over. Vlak daarna komt het gele team aan. De groep gaat in zijn geheel per bus op weg naar de proef locatie. De sfeer is gemoedelijk maar … Manuel: “Iedereen heeft een geheime agenda. Ik ook.” Remy: “Er gaan een aantal mensen afvallen. Er is zeker een grote spanning in de bus.”

De kandidaten worden middenin de jungle in een enorme kuil met modder gedropt. Door samen te werken, moeten ze hieruit zien te komen. Eenmaal hieruit moeten de kandidaten een kort parcours afleggen. Aan het einde van het parcours vindt iedereen een bordje met zijn of haar naam er op. Degene die als eerste het bordje in de houder plaatst, wint immuniteit. Verder morgen de laatste twee niet mee naar het samensmeltingseiland. En dan is er nog wat. Er keert nog een kandidaat terug in de expeditie … Sabrina! Het oude team geel is zeer verheugd met haar terugkeer. Remy is er minder blij mee: “Het is toch nog steeds wij tegen hun.” Het zijn nu 11 deelnemers voor 9 plekken. Dennis en Nicolette sluiten te kuil tijdelijk af.

Sabrina: “Het is eerste wat ik denk is: hoe kom ik hier uit? De kuil is echt ontzettend hoog.” Meer deelnemers vragen zich dit af. Mr. Polska: “Ik ben niet de grootste, wie gaat mij een slinger geven naar boven? Het is in je eentje niet te doen.” Niemand wil als laatste naar boven. Kay: “Als je het een beetje strategisch zou spelen, laat je Remy lekker in die put zitten.” Remy heeft dat scenario ook wel in zijn hoofd zitten en bedenkt een plan. Hij stelt voor dat ze elkaar allemaal naar boven helpen en eenmaal boven als groep het parcours afgaan en dat de snelste dan door mag naar de samensmelting. Tot zijn verbazing gaat iedereen mee. Ook Freddy. Freddy: “Met mijn geblesseerde voet ben ik natuurlijk niet de snelste. Maar ik accepteer dat. In je eentje kan je niet veel doen.” De kuil gaat open. Remy besluit dat een aantal mensen op zijn schouders kunnen staan, om zo uit de kuil te klimmen. Kay gaat als eerste en al snel volgen er meer. Bovenaan helpen ze ook mee de rest eruit te trekken. Rick: “En ondertussen zie ik nog steeds nog angst in de ogen van sommige mensen.” Maar iedereen blijft staan. Dan wil Remy zelf de kuil uit. Ook hij is bang achter gelaten te worden. De deelnemers die al boven staan, trekken Remy eruit. Nog steeds blijft iedereen staan. De kuil wordt leger en leger en uiteindelijk blijft alleen Ferry over. “Het zal toch niet zo zijn dat ze mij hier laten zitten.” De bangheid is voor niets, wat Remy en co trekken ook Ferry uit de kuil. En dan begint de race.

De sfeer slaat direct om. Kandidaten worden omver geduwd of sprinten te vroeg weg. Het is nu ieder voor zich. Kay: “Duwen, trekken, schreeuwen … ik wil naar die tafel met eten toe.” Mr. Polska zet de turbo aan en neemt een voorsprong. Maar in zijn enthousiasme gaat hij vol onderuit en hij wordt door meerdere deelnemers voorbij gerend, waaronder Manuel. Manuel plaatst als eerste zijn naambordje in de houder en wint immuniteit! De rest volgt snel. Als er nog plek is voor 3 blokjes, begint het duw en trek werk. Het blokje van Anouk zit er bijna in, maar dan wordt deze eruit geduwd door Lobke. Freddy: “Eerlijk? Robinson is niet eerlijk natuurlijk.” Freddy duwt zijn blokje erin. Het zijn dan 4 dames voor 2 plekken. Lobke, Sabrina, Anouk en Krystl. Lobke is de volgende. Lobke: “Het kan me dan helemaal niet schelen hoe sociaal mensen zijn of hoe gezellig mensen zijn, het gaat hier om een strijd om leven en dood.” En dan is het spannend. Sabrina, Anouk en Krystl staan op hun tenen. Uiteindelijk weet Sabrina haar blokje er in te duwen. Anouk: “En dan hoor je dat je eruit ligt. En dat voelt zo oneerlijk.” Dennis: “Zo sociaal als het begon, zo individueel werd het op het einde.” De kleinste dames missen het eten in het Robinson café.

Krystl en Anouk hebben in hun hoofd al afscheid genomen, als Dennis nog een mededeling heeft: “Tot vanavond bij de eilandraad.” De rest zit op de boot, op weg naar het eten. Eenmaal aangekomen genieten ze van een glas ananassap en wat borrel nootjes. Mr. Polska: “Alsof er engeltjes op je tong aan het pissen zijn, zo mooi.” Nicolette verwelkomt de kandidaten met een big smile. Rick: “Ze is me veel te vrolijk, er klopt hier iets niet, er zit een addertje onder het gras.” En Rick heeft gelijk. Elke kandidaat krijgt een stemkoker, met maar liefst 8 stemmen. Mr. Polska: “Extra plus. Hoezo, nog iets extra?” Die stemmen kunnen worden ingezet op de komende eilandraden. Maar met die stemmen moeten ze ook hun eigen eten kopen. Het is dus aan iedereen, of ze tactisch spelen en weinig eten of het er van nemen en bijna al hun stemmen weer weggeven.

De kandidaten kunnen kiezen uit een menu met eten t.w.v. 1, 2 of 3 stemmen. Kay koopt voor 7 stemmen eten, maar zegt al zijn stemmen te hebben op gemaakt. Ferry: “Ik wil zoveel mogelijk eten, voor weinig. Ik blijft toch een Hollander.” Ook Ferry zet 7 stemmen in, maar heeft nog 4 stemmen over uit aflevering 1, heeft er nu dus 5 over. Kandidaten die besluiten niks te eten, worden direct naar het nieuwe eiland gestuurd. Mr. Polska: “Dat is geen slimme move. Deze avond gaat gedronken worden, dat is het perfecte moment om mensen aan te voelen en weer even je gezicht te laten zien.” Mr. Polska zet 4 stemmen in. Één voor één kiezen de kandidaten voor eten. Niks eten is geen optie.  Freddy: “Als je al je stemmen houdt en iedereen weet dat, is dat niet handig. Dan lig je er ook gewoon uit.” Manuel denkt er anders over: “Mensen gingen heel sociaal doen, ‘Ik ga het er even van nemen.’ Neem het er maar van, maar dan heb je gewoon een probleem denk ik straks.” Met pijn in zijn hart zet hij 3 stemmen in. Dan komt de drank op tafel en is het eten klaar. Genieten maar! Rick: “Manuel heeft maar 3 stemmen ingezet. Maar ik weet niet of ie genoten heeft, daar gaat het nu om.”

De avond valt. De kandidaten zijn uitgegeten. Dennis wacht Krystl en Anouk op op de eilandraad. Krystl: “Het is jammer, wat we waren de afgelopen dagen net maatjes geworden. Nu zitten de twee inieminie’s hier.” Het is aan hun. Willen ze nog één kans om terug te komen in de expeditie? Natuurlijk zeggen de dames geen nee. De dames moeten hun arm strekken en daarop een machete leggen. Degene die als eerst de machete laat vallen, ligt definitief uit Expeditie Robinson. Het spel start. Anouk: “Het is in een soort van meditatiestad gaan, verstand op nul.” Krystl: “Ik besluit naar één punt op de grond te kijken en in ieder geval niet naar Anouk te kijken.” Anouk’s arm begint te trillen. Anouk: “Ik kijk naar Krystl en raak mijn focus kwijt.” Krystl staat nog stokstijf stil. Anouk’s arm verkrampt en uiteindelijk valt de machete eraf. Krystl mag naar het samensmeltingseiland. Maar niet voordat ze bij Nicolette op bezoek is geweest om de stemmen en het eten op te halen. Ze besluit tactisch te spelen. Ze koopt voor 2 stemmen eten en houdt daarmee 6 stemmen over. Ondertussen zijn de andere kandidaten aangekomen op het nieuwe eiland. Het is tijd om te gaan slapen. Maar daar zal de eerste avond weinig van komen. Want zo’n eerste avond is uitermate geschikt om de verhoudingen te testen. Wie papt met wie aan? En wat doet de terugkeer van Krystl met de groep? Dat zien we volgende week, in een nieuwe Expeditie Robinson!