Expeditie Robinson 'Strijd der Titanen' - Artikel

Duizelig van de honger

“Ik wist dat ze in de V.S. en in Zweden al een all-star-editie gemaakt hadden van Expeditie Robinson”, vertelt deelneemster Jennifer Smit. “Ik hoopte dat dat ook in Nederland zou gebeuren; dan zou ik alles op alles zetten om er ook bij te zijn. Mijn vorige avontuur is namelijk nogal abrupt afgelopen. Jammer, want veel kijkers vertelden me dat ze verwacht hadden dat de finale een strijd tussen Richard en mij zou worden. Maar ik bleek een ophoping van onverteerde kokosnoot in mijn darmen te hebben en het was medisch niet meer verantwoord om door te gaan. Ik heb sinds Expeditie Robinson dan ook heel lang geen kokos meer gegeten. Nu wel weer, maar wel heel erg langzaam: honderd keer kauwen en veel, heel veel water drinken om het weg te spoelen. Dit zal me niet nog een keer gebeuren!”

Zuigen
Pieter, Richard en Jennifer zijn de vertegenwoordigers van de tweede reeks van Expeditie Robinson. Ook van de andere jaargangen zijn er (meestal) drie deelnemers op het eiland. “Ik wilde heel graag met Pieter en Richard op een eiland zitten, maar er waren ook mensen die zo min mogelijk met een bepaalde deelnemer uit hun jaar te maken wilden hebben. Bij sommige kandidaten dacht ik vooraf wel dat het verschrikkelijk zou zijn om met hen op een eiland te zitten. Douwe: liever niet. Ernestine: liever niet. Jakobien leek me leuk, maar wel gevaarlijk. Veronique: zou de energie uit me kunnen zuigen. Maar Frank leek me bijvoorbeeld een heel goed mens. Toch heb ik iedereen een kans gegeven, ook al bleek later dat ik in sommige gevallen beter mijn instinct had kunnen vertrouwen.”

Trefballen
Jennifer krijgt dus een tweede kans om Expeditie Robinson succesvol te voltooien. En ditmaal ging ze er wel op een andere manier naartoe: “Ik ga er nu niet heen om te overleven, maar om de wedstrijd te spelen. Ik had me deze keer voorgenomen om mijn grote mond iets meer te houden. Maar helaas, dat lukte toen niet, en dat is nu weer niet gelukt. Verder was het weer heel zwaar, eigenlijk nog veel zwaarder dan de vorige keer. De honger en de verveling waren nog erger. Je hebt zo weinig energie dat je ook niet even met een kokosnoot gaat trefballen langs de branding – ik was echt duizelig van de honger.” [RR]