Realitynet - Realitynet.org
Oudere seizoenen => Expeditie Robinson => Expeditie Robinson 2003 => Topic gestart door: Boris99 op 9-09-2003, 00:29:58
-
Hebben jullie de gezichten gezien van de deelnemers in de VIVA? Er zitten wel leuke koppies tussen..
Topictitel gewijzigd vanwege meer algemeen karakter van 't topic in de toekomst - Han13
-
nee helaas, heb nog geen foto gezien :(
zou je hem kunnen inscannen boris?
-
was het de viva van deze week??
-
Volgens mij wel. Kijk maar eens hier (http://viva.vrouwonline.nl/index.jsp?page=311)...
-
zullen we hem maar even gaan kopen he...........of heeft iemand hem al?
ben wel erg benieuwd naar die foto nl. 8)
-
Ik wilde de Viva vanmiddag wel efkes gaan kopen, maar helaas werkt hier de scanner niet fatsoenlijk en kan ik de foto dus niet inscannen. :(
-
nou ik zal hem straks even kopen, en meteen inscannen
-
Kan hiet niet zo'n meer algemeen topic komen: 'Persoverzicht: ER' zoals Ambijans bij 'de Mol' heeft gedaan? :)
Dat was ik net van plan, dus dit topic is bij deze omgedoopt tot 'persoverzicht ER 2003/2004'. Alles wat over deze serie van ER in de media verschijnt kan dus vanaf nu in dit topic besproken worden. :)
-
even kijken of ie niet te groot is hoor
-
en het blauwe kamp ook maar meteen dan :)
-
kijk das joki he....meteen actie!! 8) zal ik proberen om de foto's er los van te krijgen??
-
ja is goed hoor, wil ik ook wel appart scanne hoor.
heb trouwens alle fotos die erin staan ingescant, en zal ik nog even een mooi plaatje van maken.
artikel scan ik later in, want dat duurt me ff te lang nu ;D
(trouwens coor we hebben net tot op de sec. gelijk gepost :))
-
(trouwens coor we hebben net tot op de sec. gelijk gepost :))
goed teamwork heet dat.. ;D
maar ik heb even gekeken, maar de foto's zijn in een te lage resolutie wil er nog iets van over blijven.. :-\
-
ik probeer het zelf nog wel even coor, scan ik ze meteen appart in.
nu deze ff proberen (ben erg benieuwt of ie past of niet.
[edit] even naam op mn foto gezet
-
Oh wat prachtig! Geweldig dat je zo snel naar de winkel bent gesneld om de Viva te kopen joki! :)
't lijken me stuk voor stuk leuke, maar vooral erg interessante mensen. :)
-
Sorry iedereen maar ik had geen scanner.
In ieder geval bedankt joki!
-
NO PROBLEMO AMIGOOS ;D
-
tjeetje ze preekt nog spaans ook.. :o :o maar zonder dollen geweldig joki!!
-
Ik vind dat er een groot verschil is tussen de opvattingen tussen de mannen en de vrouwen. De mannen willen willen terwijl de vrouwen zichzelf willen bewijzen.
-
Sorry hoor maar allemaal intressante mensen "ik wil voor de samensmelting weg zijn,anders zit ik er zo lang" :" ik wil bewijzen voor mijn ouders dat ik op eigen benen kan staan" "Ik doe mee omdat er een geldprijs is te winnen"".
Not the right attitude, geef mij maar den bIkkel,mr robinson, richard himself.
-
Top! Jokivin voor dit! Ziet er spannend uit.
Ik heb er zin in.
-
tieperdetieperdetiep :), hier het verhaal wat bij de fotos hoort.
Prinsesje in Maleisië
Kuala Lumpur, de hoofdstad van Maleisië. Het is ochtend en we, de VARA, Telegraaf, GPD, Televizier, SBS Broadcasting en Viva, zijn net het vliegtuig uitgerold. Niets pijnlijke rug en stijve knieën, wnat we zaten business class!
In het vliegtuig hebben we het draaiboek drie keer doorgelezen. We zijn hier niet alleen voor ‘Expeditie Robinson’, maar ook om Maleisië te bekijken. Zo zitten we een volle dag in de hoofdstad, waar we een stadstour krijgen. Dat moet uitgebuit worden. Bijna iedere stad heeft wel een winkel centrum waar fijn geshopt kan worden. En natuurlijk pikken we ook gretig een stukje cultuur mee.
Het hotel waar we overnachten, is prachtig. Hoge plafonds met kroonluchters, zwembad op de tiende verdieping, reusachtige kamers mèt airco. Even waan ik me een prinsesje in het verkeerde sprookje. We waren hier toch voor mensen die zeven weken lang zonder eten op een bloedheet eiland hebben gezeten? Moeten we dan niet eeen beetje inlevingsvermogen kweken?
’s Middags trekken we de stad in. Voor het equivalent van de Kalverstraat moet je hier niet zijn, alles zit weggestopt in grote warenhuizen. Wat meteen opvalt, is dat Kuala Lumpur voor een wereldstad bijzonder schoon is. Het gras is keurig gemaaid, de boompjes zijn allemaal gesnoeid en de straten glimmen nog nèt niet. Geduldig leidt onze gids ons van toeristenspot naar toeristenspot. We zien de staatsmoskee, de mesjid Negara, die het meest weg heeft van een ingeklapte paraplu. We rijden langs het paleis van de sultan, dat gesloten is. En we eindigen op de centrale markt, waar je twintig horloges kunt kopen voor twee euro.
De gids vertelt dat Maleisië drie bevolkingsgroepen kent: Maleisiërs, Chinezen en Indiërs, en daardoor ook drie religies, want geïntegreerd zijn ze geen van allen. Tot botsingen is het tot nog toe niet gekomen.
Gelukkig maar. De volgende dag vliegen we naar het landsdeel Johor, om van daaruit naar de eilanden te gaan waar ‘Expeditie Robinson’ wordt opgenomen…..
Wie wordt de nieuwe Robinson ?????????[/b]
Overleven op een onbewoond eiland.
Zonder eten, maar met een groep onbekende mensen en dag en nacht een cameraploeg om je heen. Hoe is dat nou ?
Viva journaliste Anna Schrofer vloog naar Maleisië en nam een kijkje op het Robinson-eiland.
Als volleerde Robinsons banen wij ons een weg door het heuphoge gras.
De brandende zon? Merken we niets van. Beestjes in onze nek? Achteloos wuiven we ze weg. Honger? Kennen we niet. We gaan ons volgend jaar ook opgeven voor ‘Expeditie Robinson’, jubelen we. Maar lang duurt dat niet… Een scherpe tak in mijn voet brengt me terug naar de realiteit. Au! Au! Help!
Voor de meeste mensen is ‘Expeditie Robinson’ geen onbekend tv-programma meer. Zestien kandidaten worden op een onbewoond eiland gezet en moeten – net als Robinson Crusoë – zien te overleven door zelf eten te zoeken en hutten te bouwen. Ondertussen moeten ze ook elkáár overleven, want de psychologische oorlogsvoering is niet van de lucht. De kandidaten – acht Belgen en acht Nederlanders, evenveel mannen als vrouwen – worden verdeeld in twee groepen, op twee eilanden: kamp Noord en kamp Zuid.
Om de paar dagen strijden beide kampen tijdens de zogenoemde proeven tegen elkaar. Er staat veel op het spel: het verliezende kamp zal iemand uit de groep naar huis moeten stemmen tijdens de eilandraad.
Halverwege de expeditie, als er per kamp nog vier mensen over zijn, verhuizen die overgebleven surviviors met elkaar naar een nieuw eiland. Dit is de samensmelting. Vanaf dat moment is het ieder voor zich…. Ook nu strijden de kandidaten tijdens de proeven tegen elkaar en wordt er steeds iemand weggestemd. De afvallers blijven hun lotgenoten wel vanaf een naburig eiland volgen. Zij hebben namelijk – tijdens de laatste eilandraad – het beslissende oordeel over wie van de twee overgebleven finalisten de titel van enige èchte Robinson (en niet geheel onbelangrijk: vijftigduizend euro!) verdient.
Het programma is een hit, de hoeveelheid aanmeldingen word steeds groter. Om het programma nog spannender te maken, werden de deelnemers vorig jaar opgedeeld in een vrouwen- en een mannenkamp.
Wie dacht dat vrouwen netter waren, had het mis, want juist zij maakten er een zooitje van. Er werd geen hut gebouwd, geen eten gezocht en er ontstonden geen vriendschappen. Dit jaar besloten de producenten nóg een stapje verder te gaan. Het vrouweneiland krijgt een mannelijke leider, het manneneiland een vrouw aan het hoofd. Voer voor een heleboel heibel dus.
-
deel 2.
Achter de schermen[/size]
Met een speedboot worden we van het vaste land naar het productie-eiland gebracht. In een ressort bestaande uit houten huisjes wonen twee maanden lang alle cameramensen, verslaggevers, timmermannen en presentatoren die meewerken aan het programma. Verder vindt op dit eiland naast enkele proeven ook de eiland-raad plaats. Wie dacht dat de crew die twee maanden ligt te genieten in de zon komt bedrogen uit. Het is keihard werken, wordt ons verzekerd.
In een grote hut ontmoeten we presentator Ernst-Paul Hasselbach en productieleider Philip de Geyndt. We zijn benieuwd hoe je wordt uitgekozen voor het programma. Er zijn immers duizenden inzendingen, waarvan er maar 16 overblijven.
Hoe selecteren jullie de kandidaten?
"We kiezen mensen voornamelijk op openheid. Ze moeten niet dichtklappen voor de camera", vertelt Ernst-Paul. "We krijgen stapels brieven binnen waarvan sommige ontzettend origineel zijn. Toch wil dat niet zeggen dat je er ook meteen doorkomt. Zo had een jongen een hele biechtstoel in elkaar geknutseld, maar zijn brief viel tegen, daardoor hebben we hem niet gekozen. Soms is juist een simpel A-4tje genoeg om ons over de streep te trekken.
Sommigen zullen ook wel willen vluchten voor problemen thuis?
"Ja, we krijgen genoeg mensen die bijvoorbeeld midden in een rouwproces zitten, die moet je tegen zichzelf in bescherming nemen. Ook mensen die net hun relatie hebben beëindigd of die te graag in de spotlights staan, laten we niet mee gaan."
Op de eilanden is er nauwelijks eten en er zullen vast wel eens mensen ziek worden. Hoe vergaan jullie daarin?
"Elk eiland is weer anders. Op sommige eilanden is voldoende voedsel, op andere is er nauwelijks iets te vinden. Dat doen we niet expres. Op het productie-eiland is een arts aanwezig, Hij houdt alles nauwlettend in de gaten. Sommige dingen horen er nou eenmaal bij, zoals flauwvallen. Slimme kandidaten gebruiken de dokter en laten hem 3 keer per dag komen. Blijkt dat ze helemaal niet ziek zijn, maar zin hebben in een praatje".
En hoe zit het met enge beesten?
"Op de eilanden komen bijna geen giftige dieren voor. Er zitten wat varanen die giftig speeksel hebben, maar die zijn zo schuw, die krijg je nauwelijks te zien. Verder zitten er giftige zeeslangen, maar ook die vormen geen bedreiging, omdat ze niet agressief zijn."
Viva op avontuur[/b]
Het gaat eindelijk gebeuren: we gaan de volgende dag naar het vrouweneiland. Het is alweer een aantal weken onbewoond, na de samensmelting is gekozen voor een ander eiland. Toch kan ik niet wachten om voet aan wal te zetten. Daar hebben ze echt gezeten! Met een speedboot worden we over een misselijkmakende ruwe zee vervoerd. Ondertussen passeren we andere eilandjes. Op een gegeven moment zelfs het eiland waarop de finalisten zich bevinden. In de verte zien we rookpluimen en als we heel goed kijken de silhouetten van mensen.
Wat zouden ze aan het doen zijn?
Op het eiland is niets meer te zien van de mensen die daar hebben geleefd. De hut van de leider is verdwenen en ook de watertank staat er niet meer. We besluiten een stukje over het eiland te lopen al snel stuiten we op ondoordringbaar gras, waar we laten ons niet zo maar uit het veld slaan!
Op mijn slippertjes baan ik me een weg. Leuk, tot ik op een scherpe tak trap dus…. Misschien toch maar even wat rustiger aan doen.
Op dag vier mogen we bij de allerlaatste eilandraad zijn. Inmiddels is het duidelijk welke deelnemers naar de finale gaan en mogen de overgebleven eilandbewoners hun stem uitbrengen.
Spannend! En de geheimzinnigheid spat er vanaf. Overal branden fakkels en in de verte staat de groep. Klaar om de wiebeltrap te beklimmen.
We mogen niet met onze neus bovenop de eilandraad staan. Maar via kleine televisies kunnen we alles van minuut tot minuut volgen. Het is best een raar idee dat de opnamen op nog geen 4 meter van ons vandaan zijn. De beeldschermen creëren op de een of andere manier toch afstand. Muisstil kijken we toe, want de microfoons vangen het kleinste geluid op. Ondertussen worden we opgevreten door agressieve muggen. Steken ze nou gemener dan thuis? Na de laatste take is het gedaan. Uiteindelijk zal er nog een studio-opname zijn, maar die is pas over een aantal maanden, in België.
Het is half drie 's nachts en dodelijk vermoeid stappen we in het bootje om aan de nachtelijke terugtocht te beginnen.
We gaan weer naar huis. Terwijl we 's morgens op de boot wachten, nemen we afscheid van het droomeiland waar we de afgelopen dagen verbleven. Met het helderwitte zand tussen onze tenen besluiten we zeker nog een keertje terug te komen.
Als toerist, of als kandidaat………..
-
Dit artikel staat in de Mikrogids van komende week:
Survivalsoap wordt spannend
Het gaat mis met een van de leiders
Het vierde seizoen van Expeditie Robinson wordt spannend. Presentator Ernst-Paul Hasselbach schrok van de situatie die ontstond rondom een van de nieuw geïntroduceerde leiders op de twee eilanden.
Hasselbach (37), vanaf het begin presentator van Expeditie Robinson, constateert dat het na drie seizoenen, steeds moeilijker is om de deelnemers inhoudelijk te verrassen. 'Ze weten inmiddels wat ze kunnen verwachten. Ze kennen de gebruiken van het spel. Maar ik ben blij dat we er dit jaar weer een verrassende wending aan hebben kunnen geven.' De meest in het oog springende verandering is de rol van de leiders. Zo krijgt in de beginfase het vrouweneiland een mannelijke leider en het manneneiland een vrouwelijke. De kijker ziet dan staaltjes van rolbevestiging. De man, die zich in zijn hut terugtrekt en min of meer verwacht dat het eten voor hem wordt bereidt, wat ook gebeurt, en de vrouw die juist niet onder wil doen voor de mannen en ' s nachts stoer hun nabijheid verkiest boven de eenzaamheid van de hut. Maar het gaat mis met een van de leiders, behoorlijk mis in de vierde aflevering. Over de ins en outs van deze 'alarmfase één' wil Hasselbach om begrijpelijke redenen niet te veel uit de doeken doen, maar dat hij 'schrok' van de ontstane situatie staat vast. 'Gelukkig konden we snel handelen. Ja, het was even spannend. Absoluut.' Expeditie Robinson is nog lang niet over zijn houdbaarheidsdatum heen. In Zweden bijvoorbeeld, waar al zeven edities zijn verschenen, blijven de kijkcijfers stijgen. Neuh, Hasselbach maakt zich op voorhand dan ook geen zorgen over de populariteit van zijn programma. 'Expeditie Robinson is een sociaal experiment, een survival-soap. Het blijft blijkbaar intrigeren hoe mensen zich verhouden in extreme situaties, in een paradijselijke omgeving.' Want zwaar is het, daar op de onbewoonde eilanden ten zuidoosten van Maleisië. Een snoepreisje is het allerminst. Want dagelijks een halve kokosnoot gevuld met rijst, aangevuld met wat slakjes, staat nou niet bepaald te boek als krachtvoer. Over de smaak van de eenzijdige gerechten maar te zwijgen. 'Sommige kandidaten verliezen tien tot twintig kilo aan lichaamsgewicht. Dan ga je op den duur toch achter kikkers aan. En je hebt natuurlijk pech als op het eiland maar één kokosboom staat.'
Ik ben na dit artikel toch wel erg benieuwd wat er in die 4de aflevering mis gaat met een van de leiders. Ik begrijp er ook 'n beetje uit dat de leiders 'n eigen hut op 't eiland hebben, waar de anderen niet mogen komen. :-\
-
oe das nog een hele maand wachten han... :P
-
Er is een 12 pagina lang verhaal "Behind The Scenes" in de Televizier! Ook staan er dingen in die we niet op televisie te hore of te zien krijgen...
Misschien kan iemand dat voor ons scannen? (kijkend naar Han13 of Jokivin hehe)
-
Het volgende stukje komt uit de AVRO-bode van de komende week:
Expeditie Robinson begint weer!
Expeditie Robinson 2003 is in grote lijnen hetzelfde gebleven als het voorgaande seizoen, maar er zit een addertje onder het gras. Wat de kandidaten niet weten, is dat er al twee personen zijn aangewezen die de leider zullen zijn: een vrouw op het manneneiland en een man op het vrouweneiland. Ze hebben een eigen hut en mogen de eerste afleveringen niet weggestemd worden. De gelukkigen zijn de Nederlandse Fatima en de Belg Björn. "Fatima heeft een leidinggevende positie bij de politie en is plaatsvervangend commandant bij haar ME-eenheid", vertelt presentator Ernst-Paul Hasselbach. "Het is een sterke vrouw en ik wil wel eens zien wat dat oplevert met een groep mannetjes. Björn is extreem begaan met de natuur, maar niet zo sociaal. Het is interessant hoe vrouwen, die toch een wat socialere ongang hebben, reageren op een man die dat niet gewend is."
De bijbehorende foto's van de kandidaten zet ik bij de verschillende topics van de deelnemers.
-
leuk test! dank je voor het tikke :)
-
Aflevering vier wordt er dus een om van te smullen. Het experiment met " eilandleiders " loopt dan dus mis denk ik. Met waarschijnlijk vrij grote gevolgen. Ik kan bijna niet wachten. Ik verwacht dat zeker de mannelijke leider op het vrouweneiland het ZEER moeilijk zal krijgen..... ???
-
De leiders kunnen dus voorlopig niet weggestemd worden, aha :)
Ik denk ook dat Bjorn veel problemen gaat krijgen, dat blijkt al wel uit de trailer. Ik denk dat (maar dat is gissen) dat er op zijn eiland 'iets misgaat met de leider', waarschijnlijk gaat 1 van de vrouwen hem aanvliegen.
-
Zelf vind ik terug kijkend op vorig seizoen dat emotionele escalaties sneller op het vrouweneiland zullen gebeuren. Daarnaast heeft de leider duidelijk een positie waarop anderen jaloers kunnen zijn. Een eigen hut, niet weggestemd kunnen worden. Misschien ontwikkelen de vrouwen wel een strijd om de steun van Bjorn te krijgen. Zijn beslissingen worden heel erg belangrijk. Hij kan misschien voorlopig niet weg worden gestemd maar wat als die barriere wegvalt, vliegt hij er dan meteen uit? ???
-
Denk het wel: vrouwen (ik) hebben namelijk nergens een grotere hekel aan dat moeten werken onder een aangewezen en niet natuurlijk leider, zeker als dat ook nog eens een man is. ;)
Ook meen ik te hebben gelezen dat Björn zich ook nogal potentaterig opstelt en onder een kliek met 7 vrouwen MOET het dan wel bijna fout gaan. Wij vrouwen zijn niet mals in die zaken, dus ik verwacht minstens muiterij ::)
-
Ik krijg nu al heel sterk het gevoel dat de keuze om leiders aan te wijzen die een " bevoorrechte" positie hebben bedoeld is om emoties los te krijgen, en dan zijn de leiders waarschijnlijk ook heel bewust gekozen om dit te versterken.
ze zijn veilig totdat er ook op hun gestemd mag worden.....
Het wordt heel interessant om te zien wat de leiders voor extra's hebben ??? ???
-
Uit de Troskompas van aankomende week:
Expeditie Robinson 2003
Mietjes blijken soms stoerder dan mariniers!
Deze week start een gloednieuwe serie afleveringen van het spraakmakende programme "Expeditie Robinson". Troskompas sprak met een presentator en inspirator Ernst-Paul Hasselbach en stelt de kandidaten aan u voor.
Zie je dat mensen veranderen als ze onder druk of in barre omstandigheden verkeren?
"Mensen veranderen inderdaad onder druk en het spannende aan het programma is dan ook dat je, zelfs na drie series, nooit weet hoe men precies zal reageren op het spel en de fysieke ontberingen. Stoere deelnemers met praatjes voor tien gaan na twee weken ten onder aan heimwee en een 'zwakkere' deelnemer ontpopt zich tot een survival-beest dat de anderen op sleeptouw neemt. We kunnen het vooraf een beetje inschatten, maar komen toch telkens weer voor verrassingen te staan. We hadden bijvoorbeeld een tengere Vlaamse jongen, kunstenaar en model. Hij zat samen met een paar echte bikkels, waaronder een ex-marinier, maar nam toch na een paar dagen de leiding over de groep. Heel onverwacht."
Zou je zelf meedoen als kandidaat?
"Nee. Ik weet te veel over de totstandkoming van het programma en dat zou me beletten om de ervaringen onbevangen te ondergaan. Zonder camera's zou ik wel willen meedoen. Ik ben namelijk mijn hele leven al gefascineerd door extreme uitdagingen die je confronteren met jezelf. Die door het dunne laagje beschaving heen prikken zodat je weer weet wie je echt bent."
Voel je wel eens de behoefte om in te grijpen?
"Soms moeten we als productie ingrijpen. Dit jaar hebben we dat twee keer gedaan: één keer omdat er voedsel werd gestolen en één keer omdat een kandidaat een andere deelnemer met fysiek geweld bedreigde. Verder is 'Expeditie Robinson' een organisch geheel."
Wat vind jij zelf het leukste aan het programma?
"Dat elke deelnemer, ongeacht zijn achtergrond, opleiding en ervaring, vanaf nul begint als hij/zij eenmaal op de eilanden wordt gedropt. Vrachtwagenchauffeur of Officier van Justitie, het maakt allemaal niks uit. De combinatie van een sociale en een fysieke test levert telkens weer onverwachte helden op. Het is een ultieme karaktertest. Mensen verbazen niet alleen ons, maar ook zichzelf en dat zie je niet vaak in een programma."
(Met dank aan Mediawatchers (http://www.mediawatchers.nl/cgi-bin/board/topic.pl/list/1/24/))
-
"Soms moeten we als productie ingrijpen. Dit jaar hebben we dat twee keer gedaan: één keer omdat er voedsel werd gestolen en één keer omdat een kandidaat een andere deelnemer met fysiek geweld bedreigde. Verder is 'Expeditie Robinson' een organisch geheel."
Ik denk dat we 't antwoord op de vraag wat er met die leider gebeurd in aflevering 4 nu wel hebben....
-
Interview met Ernst-Paul Hasselbach:
Met de billen bloot
Het is al weer de vierde keer dat Ernst-Paul op het eiland zit. Is het nog steeds een avontuur?
"Het is onvermijdelijk dat een deel van de jongensdroom verdwijnt. De meeste situaties heb ik al een keer meegemaakt. Je trekt je daarom wat vaker terug in je hut met een film of een boek. Heel veel boeken...." Toch is de passie voor Robinson nog niet verdwenen.
"Ik ben bevoorrecht dit te mogen doen. ik voel me thuis in de tropen, want ik heb er mijn halve leven gewoond. De temperatuur, de mensen en de manier van leven passen bij me. En omdat je daar zó lang zit, krijg je een echt hele hechte banden met je collega's. De crewleden zijn een apart slag mensen, ze verrijken mijn kijk op het leven."
Maar ook het programma zelf maakt hem nog steeds enthousiast.
"Wat ik zo mooi vind aan Robinsonis dat je positie in de maatschappij helemaal niets zegt als je op jezelf wordt teruggeworpen. Een bouwvakker is er écht gelijk aan een directeur. Een dergelijke nuchterheid is goed om in het dagelijkse leven te hebben. Om niet naast je schoenen te gaan lopen als bekende Nederlander en in de supermarkt te ontdekken dat je 99% van wat er staat niet nodig hebt. Ik vind het goed om bij de kandidaten te zien dat het besef snel komt dat het alleen gaat om de basis: eten en sociaal contact. Je kan je moeilijk anders voordoen dan je bent en je redt het alleen als je met de billen bloot gaat. Al die mensen die aan Robinson hebben meegedaan zullen denk ik niet meer vertrouwen op hun eerste, oppervlakkige indruk. Dat lijkt mij winst."
(Bron: expeditierobinson.startkabel.nl (http://expeditierobinson.startkabel.nl/forum/))
-
Uit de Spits van vandaag een interview met Ryan:
'De expeditie is nu nóg spannender'
door Anna Teresa Bellinzis
"Ik had maar een doel voor ogen en dat was absoluut niet het winnen van de geldprijs. Ik weet waar ik voor sta in het leven en wilde ervaren of ik in die extreme situatie, het verblijf in de wildernis op een onbewoond eiland, kan blijven wie ik ben. Of ik mijn principes niet overboord zou gooien. Mijn doel is zeker bereikt", verteld zelfstandig ondernemer Ryan (37). "Voor mijn vertrek dacht ik na over de dingen die konden gebeuren. Hoe reageer je als er geen eten meer is, wat zijn je kansen? Eten is een eerste prioriteit en ik wist dat ik wat dat betreft fel zou reageren. Ik ben direct, zeg wat ik denk. En kan onthullen dat ik in een heftig conflict ben verzeild. Ik heb mij voorbereid op de expeditie door rust te creeëren en dingen af te sluiten. Met familie heb ik besproken wat er gedaan moest worden als iemand zou komen te overlijden en ik heb een van mijn bedrijven voor de duur van twee maanden gesloten. Daardoor verloor ik een hoop omzet, maar meedoen aan Expeditie Robinson is onbetaalbaar, een kans die je maar een keer krijgt. Ik sport heel veel en ben een echte bourgondiër. Lichamelijk heb ik me niet voorbereid, ik heb het gewoon op me af laten komen. Dat is heel goed gegaan. Ik ben wel achttien kilo afgevallen en omdat ik toch al niet veel vet op had, heb ik vooral spiermassa verloren. Op het eiland kun je jezelf niet in een spiegel bekijken, dus dacht ik dat ik een kilo of tien kwijt was. Eenmaal thuis, voor de spiegel, liep ik heel hard van mezelf weg. Ik heb er echt veel moeite mee gehad om aan mezelf te wennen." Realistisch "Tijdens ons verblijf hebben wij totaal geen contact gehad met het productieteam. Wij hadden een spreekverbod met elkaar tenzij er een noodsituatie zou ontstaan. Er stond dag en nacht een bewaker klaar om ons in de gaten te houden, maar die mocht alleen in het ergste geval ingrijpen. Wij moesten onze eigen boontjes doppen als iemand diarree of buikkramp had. Dat is onderdeel van de expeditie. Wat je ziet is echt waarheidsgetrouw. Wij moesten letterlijk zien te overleven op een het eiland. Achter de schermen kregen wij heus geen appel, het was puur hongerlijden." Robinson "Wat is een echte Robinson? Dat is niet per se een man of een vrouw, maar een sociaal iemand die zijn laatste kruimel deelt met anderen. Ik denk dat je pas een ware Robinson bent als je aan bepaalde kwaliteiten voldoet. Er is zeker een verschil tussen mannen en vrouwen. Dat zag je in de vorige expedities en dat zie je nu nog veel meer door de nieuwe opzet van het spel. Mannen slaan meer spijkers met koppen, maken een kampvuur en vormen een team. De vrouwen zijn veel afwachtender en doordat ze niet zorgen voor hun eerste levensbehoeften, zijn ze niet voorbereid op dingen die gebeuren." Creatief "De proeven die wij moesten afleggen waren helemaal geweldig. Ik stond steeds weer versteld. De creativiteit die daarin losgelaten is, is super. Constant heb ik me weer staan verbazen over hoe mooi en inventief het gebouwd was. Ik heb nooit gedacht dat een proef niet kon lukken. Ik luister goed naar de uitleg en zet mijn beste beentje voor. Maar ook dat mislukt wel eens zoals te zien is in de serie. Deze expeditie is zeker spannender dan de vorige door de insteek dat het vrouwenteam een mannelijke leider heeft en het vrouwenteam een mannelijke leider. Naarmate het spel vordert, wordt het verrassingselement steeds leuker. Ik heb nu nog contact met alle deelnemers, ook met diegene met wie ik discussies had op het eiland. Ik ben niet haatdragend en kan dat aan de kant zetten."
(Bron: Website Spits (http://spitsnet.nl/cci.php?rid=5&id=2891))
-
Ook in dit interview met Ryan wordt best wel weer veel weggegeven. Blijkbaar gaat het op het vrouweneiland al snel weer mis, terwijl de mannen het goed voor elkaar hebben. Ik ben benieuwd of dit ook tot gevolg heeft dat er de eerste ronden voornamelijk vrouwen uit zullen vliegen, terwijl de mannengroep helemaal compleet blijft.
Maar ik vind het nog steeds erg jammer dat het nu al duidelijk is dat Ryan lang in het spel zal blijven, waarschijnlijk wel tot een van de laatste afleveringen. Omdat hij pas thuis heeft kunnen zien hoe mager hij is denk ik dat hij waarschijnlijk maar een korte tijd heeft kunnen bijkomen op het relaxeiland, waar je wacht in de periode tussen dat je er uitgestemd wordt en dat de laatste eilandraad is.
-
Omdat hij pas thuis heeft kunnen zien hoe mager hij is denk ik dat hij waarschijnlijk maar een korte tijd heeft kunnen bijkomen op het relaxeiland, waar je wacht in de periode tussen dat je er uitgestemd wordt en dat de laatste eilandraad is.
Ik weet niet of hij dit zo bedoeld hoor. Ik denk namelijk dat zelfs de 2 finalisten nog 'n nachtje in 'n hotel doorbrengen voordat ze naar huis vliegen en dus echt wel de kans hebben gekregen om ergens in 'n spiegel te kijken. Misschien dat hij met 'thuis' gewoon bedoeld dat hij niet meer op 't Robinsoneiland was. Of dat hij thuis pas echt uitgebreid in de spiegel heeft kunnen kijken en dat hij toen schrok. Mischien drong 't in 't hotel nog niet zo tot hem door dat hij zoveel was afgevallen.
Ik ga er iig van uit dat Ryan wel lang op 't eiland gezeten heeft, maar dat we vooralsnog niet precies kunnen zeggen hoelang.
-
Ik ga er iig van uit dat Ryan wel lang op 't eiland gezeten heeft, maar dat we vooralsnog niet precies kunnen zeggen hoelang.
ach dat wil ik eigenlijk helemaal niet weten...
-
ach dat wil ik eigenlijk helemaal niet weten...
Ik eigenlijk ook niet, aan de andere kant is het speculeren over wie wel en wie niet lang op het eiland blijft toch een deel van de lol van zo'n discussieforum.
Komt er eigenlijk iets van een poll/toto hierover, zoals dat bij WIDM was?
-
In de VARA-gids van deze week stond het volgende ietwat cynische artikel over ER:
(http://www.expeditierobinson.net/images/ERvaragidsA.jpg)
-
...bladzijde 2...
(http://www.expeditierobinson.net/images/ERvaragidsB.jpg)
-
...en de derde en laatste bladzijde.
(http://www.expeditierobinson.net/images/ERvaragidsC.jpg)
-
Komt er eigenlijk iets van een poll/toto hierover, zoals dat bij WIDM was?
Op zich is dat wel de bedoeling. Maar we moeten even kijken of het technisch ook haalbaar is. Zo'n pool (ik neem aan dat je dat bedoelt) is nogal wat programmeerwerk en onze programmeur is erg druk met andere dingen. Als er een pool komt, zal ie niet meteen aan het begin komen, maar over een aantal weken pas. Op die manier proberen we zo veel mogelijk mensen aan die pool mee te kunnen laten doen. Maar dan moeten ze dus nog wel even de tijd krijgen om onze site te vinden... ::)
-
De twee deelnemers die in het artikel in de VARA-gids met naam genoemd worden zullen dus ook wel de samensmelting gehaald hebben, anders hadden ze niet met de verslaggever kunnen praten volgensmij. Nog een paar van zulke stukjes in tijdschriften, en de spanning gaat wel een beetje van het programma af... :(
-
ik ben het helemaal met jullie eens, ik moet dan ook eerlijk zeggen, dat ikzelf ze bijna niet lees (ik waardeer zeker wel het werk hoor han en test) omdat ik simpel weg niet te veel info wil hebben. :(
-
Ik begrijp goed hoe jullie over dit soort 'spoilers' denken, maar ik moet toch eerlijk zeggen dat ik niet geheel jullie mening deel. Ik vind de artikelen eigenlijk alleen maar leuk om te lezen. Ze geven me gewoon weer helemaal dat ER-gevoel, waardoor ik er extra veel zin in krijg. 't hoort echt bij de voorpret zal ik maar zeggen. :)
Ik vind 't ook eerlijk gezegd wel meevallen met hoeveel er wordt prijs gegeven. 't is niet zo dat de winnaar al lang bekend is zoals bij 'De Bachelor'. ::)
Maar ik zou zeggen, sla dit topic gewoon effe over als jullie perse nog niks van te voren willen weten. Zo komen degenen, die 't wel leuk vinden om alle artikelen te lezen, toch aan hun trekken. ;)
-
In de Televizier van deze week staat veel info over ER. Twee artikelen zal ik plaatsen:
Televisiebeelden zeggen veel, maar niet alles. Ze vertellen niets over de klamme hitte, de complexe organisatie en de mensen die twee maanden lang keihard werken om Expeditie Robinson mogelijk te maken. Een verslag uit Maleisië.
Wat je niet op televisie ziet.
Op televisie lijken de Robinson-eilanden zo uit een exotische vakantiefolder te zijn weggeplukt. De blauwe zee en ivoorwitte stranden vormen een paradijsje, waar palmen lekker beschutting bieden tegen de constant schijnende zon.
Als je voet zet op Pantai (het vrouweneiland) besef je dat de kandidaten allerminst een relaxte strandvakantie hebben. De natuur is adembenemend, maar dat geldt ook voor de klamme, warme deken van vocht en zon, die de energie uit je lichaam zuigt. Bij het verlaten van het bountystrand, begint een taai stuk middelhoge begroeiing die overgaat in een dichtbegroeide jungle. Hier moeten de deelnemers zich dagelijks doorheen ploegen, op zoek naar varens, slakken, kokosnoten en rode vruchten. Wat je ook niet op televisie ziet, is de vervuiling. De kuststrook van Pantai is bezaaid met flessen en boeien en her en der ligt een eenzame sandaal. Zelfs een vol pak melk heeft zich door de wirwar van mangrovetakken heen weten te wurmen.
Hoewel het er onsmakelijk uitziet, kan een uitgehongerde deelnemer daar heel anders over denken. Daarom is er de ijzeren regel dat je niets eet en gebruikt wat op het eiland is aangespoeld. "Dat is gewoon bloedlink", legt presentator
Ernst-Paul Hasselbach uit. "Een paar jaar geleden spoelde er een dode vis aan en een van de hongerige kandidaten dacht aan de stand van de ogen te kunnen zien dat ie nog wel eetbaar was. Als je écht honger hebt verschuiven je grenzen."
Maagproblemen
Het thema gezondheid is een gevoelige snaar. De kandidaten gaan mentaal en fysiek tot het uiterste en dat betekent veel lichamelijk ongemak, zoals maagproblemen, ontstekingen en soms flauwvallen. In vorige seizoenen moest een aantal deelnemers de strijd staken, omdat het medisch niet langer verantwoord was om door te gaan. "We kunnen het ons niet permitteren dat een kandidaat blijvend letsel overhoudt. Dan ben je je programma kwijt", aldus Ernst-Paul. Om de risico's te beperken, wordt iedereen vooraf uitgebreid medisch onderzocht. Daarnaast is tijdens de opnamen een medisch team aanwezig, bestaande uit een tropenarts en verpleegsters. En de kandidaten blijven nooit onbewaakt achter: dag en nacht is er iemand op de eilanden aanwezig die in contact staat met de productie. In geval van nood zijn de deelnemers per helikopter binnen een halfuur in het ziekenhuis in Yahor Bahur, een stad op het vasteland. Het is een zeer strakke organisatie dus, die mogelijk is door een goede internationale samenwerking. Op de Maleisische archipel worden tegelijkertijd met de Nederlandse/Belgische productie ook een Zweedse (het land waar het ooit begon) en Noorse Robinson opgenomen. Ze maken allemaal gebruik van dezelfde faciliteiten zoals de eilandraad en de proeven. Deze starten en eindigen allemaal op dezelfde dag. In totaal werken er zo’n 160 mensen aan de drie programma's en zolang het programma draait leven ze ook op het productie-eiland. Je moet bereid zijn hard te werken. Je staat 's ochtends om vijf of zes uur op en bent meestal tegen negen uur 's avonds weer terug. Als de productieteams na twee maanden hun spullen hebben gepakt, staan de Griekse en Finse collega's klaar voor hún Robinson-avontuur. De meeste productiemedewerkers delen op het eiland een hut met daarin een bed, een ijskast, airco en warm water. Ernst-Paul heeft de luxe van zijn eigen cabin. "Je wordt twee maanden losgerukt uit je privé-leven. Gelukkig is mijn vriendin een maand langsgekomen, dat maakt het meer een thuis."
-
vervolg:
Met de billen bloot
Het is al weer de vierde keer dat Ernst-Paul op het eiland zit. Is het nog steeds een avontuur? "Het is onvermijdelijk dat een deel van de jongensdroom verdwijnt. De meeste situaties heb ik al een keer meegemaakt. Je trekt je daarom wat vaker terug in je hut met een film of een boek. Heel veel boeken…" Toch is de passie voor Robinson nog niet verdwenen. "Ik ben bevoorrecht dit te mogen doen. Ik voel me thuis in de tropen, want ik heb er mijn halve leven gewoond. De temperatuur, de mensen en de manier van leven passen mij me. En omdat je daar zó lang zit, krijg je echt hele hechte banden met je collega’s. De crewleden zijn een apart slag mensen, ze verrijken mijn kijk op het leven." Maar ook het programma zelf maakt hem nog steeds enthousiast. "Wat ik zo mooi vind aan Robinson is dat je positie in de maatschappij helemaal niets zegt als je op jezelf wordt teruggeworpen. Een bouwvakker is er écht gelijk aan een directeur. Een dergelijke nuchterheid is goed om in het dagelijks leven te hebben. Om niet naast je schoenen te gaan lopen als bekende Nederlander in de supermarkt te ontdekken dat je 99 procent van wat er staat niet nodig hebt. Ik vind het goed om bij de kandidaten te zien dat het besef snel komt dat het alleen gaat om de basis: eten en sociaal contact. Je kan je moeilijk anders voordoen dan je bent en je redt het alleen als je met je billen bloot gaat. Al die mensen die aan Robinson hebben meegedaan, zullen denk ik niet meer vertrouwen op hun eerste, oppervlakkige indruk. Dat lijkt mij winst."
-
Het tweede artikel:
Karin Lindenhovius (28) won de eerste en Derek Blok (42) de derde Expeditie Robinson. Wat hebben zij tijdens en na hun survivalavontuur meegemaakt?
Winnaars Karin en Derek blikken terug
Karin: “Ik vond de thuiskomst heel moeilijk. Mijn vrienden kwamen me met de bus ophalen en hadden er echt een feestje van gemaakt. Iedereen wilde aandacht van me, maar ik trok het helmaal niet. Daar schrok ik van. Ik was wel vaker weggeweest en dan wilde ik daarna alleen maar leuke dingen doen met vrienden. Maar nu wilde ik juist met rust worden gelaten.”
Derek: “Expeditie Robinson is ook iets heel anders dan een lange reis. Het is veel intensiever. Toen ik thuiskwam, begon ik in mijn woonkamer spontaan te janken. Wel vijf minuten lang en ik wist niet waarom. De eerste drie dagen ben ik ook voornamelijk thuis gebleven. Mijn familie had ik vanwege de drukte nog niet gezien. Mijn zusje was twee dagen later jarig en daar zou ik iedereen weer zien. Die verjaardag had geen dag eerder moeten zijn, dan was ik ingestort. De dag daarna ging ik naar de disco in Antwerpen met Olivier en Kristina (zijn maatjes op het eiland red.). Toen we binnenkwamen, waren er duizenden mensen aan het feesten. Ik dacht: ik flip hier. Na drie keer slikken, heb ik me vervolgens in het feestgedruis gestort. Daarna was mijn angst voor drukte pas echt weer voorbij.”
Karin: “Ik was na drie dagen gewend aan Nederland, maar bij mij speelde er iets anders. Drie weken na thuiskomst zou ik gaan studeren en moest ik weer in een nieuw leven stappen en weer andere mensen ontmoeten. Ik flipte toen zowat bij de gedachte dat ik opnieuw, en zo snel al, in zo’n benauwde omgeving moest leven. Daarom besloot ik niet op de campus van de universiteit te gaan wonen. Na één week studeren, ontdekte ik echter dat het best leuk kon zijn. Waar was ik toch bang voor? Toen heb ik me alsnog op het studentenleven gestort.”
Confronterende beelden
Derek: “Ik was een enorme fan van de eerste reeks! Ik had maar één wens: ook meedoen.”
Karin: “Wat grappig, want ik kon echt niet naar de tweede serie kijken. Het raakte me nog teveel. Jullie serie heb ik wel weer gezien en toen ergerde ik me vooral aan de mensen met wie ik ernaar keek. Sommigen zaten zo te zeiken over de deelnemers. Terwijl je helemaal niet kunt oordelen over de reacties van een hongerlijdende kandidaat, als jij met je biertje, chips en sigaretje op de bank zit. Ik vond het daarom ook nogal confronterend om mezelf terug te zien: je wordt door je omgeving beoordeeld, zelfs afgerekend op je gedrag tijdens Robinson. Mensen denken dan al gauw dat je zo bent. Maar ik ben echt niet zo zwart-wit.”
Derek: “Het is nogal wat als mensen zo hard over je oordelen na een uurtje televisie. Je moet vrij sterk in je schoenen staan, omdat je heel veel over je heen krijgt.”
-
vervolg:
Bekende Nederlanders
Derek: “Het is een leuke, maar vreemde ervaring om verschillende keren per dag te worden herkend. Als je even geen zin hebt, kun je het niet stoppen. Deze bekendheid zou ik niet de rest van mijn leven willen.”
Karin: “In het begin had ik weinig last van de bekendheid, omdat ik de campus van de universiteit nauwelijks verliet. Maar toen eenmaal bekend werd dat ik had gewonnen, veranderde er iets. Ik werd ineens overal herkend. Drie weken na de finale ging ik bijvoorbeeld naar de sauna en toen voelde ik dat iedereen me aanstaarde. Je weet ook niet meer of mensen je aanstaren omdat er iets op je tand zit of omdat ze je herkennen.”
Derek: “Of omdat ze je leuk vinden. Als vroeger een kerel maar me keek, wist ik: die vindt me leuk. Nu weet ik het niet meer.”
Karin: “Omdat het bij mij wat langer geleden is, herkennen mensen me nog wel ergens van, maar ze kunnen me vaak niet meer plaatsen. Laatst kwam ik bekenden tegen die vrienden bij zich hadden. Eén van die meisjes wilde me zoenen, omdat ze dacht me te kennen. Maar ik had haar echt nog nooit gezien. Dat was zo grappig!”
Kwaliteit van leven
Derek: “Ik nu dat ik ook primitiever kan leven. Luxe is leuk, maar een boterham met kaas is soms ook een traktatie. Dat karige eten vond ik zelfs een hele fijne ervaring. Omdat je zo weinig en puur eet, wordt je lichaam goed gereinigd. Daardoor voel je je heel lekker en helder. De levenskwaliteit was daar uitstekend. Dat mis ik soms wel, vooral als ik weer moeite heb op uit bed te komen!”
Karin: “Expeditie Robinson heeft me kracht gegeven. Ik ben niet meer voor één gat te vangen; ik heb voor hetere vuren gestaan. Er zijn veel momenten geweest waarop ik had kunnen zeggen: ik stop ermee. Het feit dat je dat niet hebt gedaan, maakt je sterk.”
Derek: “ik put ook kracht uit het programma. Het is niet alleen lichamelijk afzien, maar ook geestelijk. Ik ben niet afgehaakt en heb niet de makkelijkste weg genomen. Ik heb er alles uitgehaald wat er in zat en heb mezelf daarbij niet tekort gedaan. Dát was mijn overwinning en daar mag ik best trots op zijn. Het prijzengeld is leuk, maar het ging mij vooral om de eeuwige roem.”
Karin: “Ook als ik er niets voor had gekregen, dan had het niets aan mijn gevoel afgedaan. Ik heb zo’n voldoening uit Robinson gehaald.”
Derek: “Het is één van de meest intense dingen die ik heb gedaan en ik heb echt wel meegemaakt. Dat ik dit tot een goed einde heb gebracht, maakt alle ontberingen de moeite waard.”
-
Ook de kranten berichten volop over ER!
Uit 'Dagblad Flevoland':
Niet alleen afzien voor de kandidaten
Zondag begint bij Net 5 de vierde editie van Expeditie Robinson. Zestien deelnemers worden op twee onbewoonde eilanden in Zuid-Chinese zee achtergelaten met alleen drinkwater en een klein beetje eten. Na 47 dagen van ontberingen en opdrachten blijft er één winnaar over die met vijftigduizend euro naar huis gaat. Een reportage vanaf de tropische eilanden van Expeditie Robinson.
Het strand is vies en vanwege de vloed hooguit drie meter breed. Het zeewater is troebel van het wrakhout en de plastic flessen. Achter het smalle strand begint de jungle met eerst manshoog, taai gras en dan ondoordringbaar bos. De zon schijnt niet, maar brandt.
Gecombineerd met de hoge luchtvochtigheid en een gebrek aan wind is het verblijf op dit eiland eigenlijk onaangenaam. En pas op voor de zandvlooien. Wie er allergisch voor is, zit binnen de kortste keren onder de jeukende vlooienbeten.
Welkom op Timo. Het is één van de eilanden voor de kust van Maleisië die dienst doen in het televisieprogramma Expeditie Robinson, waarvan morgen de vierde serie op Net 5 begint. Een bezoekje aan Timo en enkele van de andere eilanden geeft een aardig beeld van wat de kandidaten van Robinson meemaken. Maar ook wat de opnameploeg moet doorstaan.
Op Timo is helemaal niets. Het is een groene puist in de Zuid-Chinese zee. Toegegeven, van een afstandje lijkt het een idyllisch bounty-eiland. Palmen, koraalstrand, zon en een azuurblauwe zee. Wat ontbreekt zijn de strandstoelen en obers, die een tropisch eiland pas echt compleet maken. Op Timo is het strand tijdens vloed niet meer dan een korte streep koraalzand. Dan word je als vanzelf het eiland op gedirigeerd. Ver kom je niet, want direct begint hoog, taai gras en ondoordringbaar bos. Gevaarlijk is het er niet, grote wilde dieren zijn er niet, ook nauwelijks vogels en er is niets te eten. Alleen kokosnoten.
Tien van dit soort onbewoonde eilanden heeft het productieteam van Expeditie Robinson in gebruik. Plus nog eens twee eilanden waar wel een hotel te vinden is. Daar slapen ze zelf, net als de kandidaten die tijdens het spel afvallen. Aan Expeditie Robinson werken achter de schermen ruim tweehonderd mensen. Die zijn niet alleen bezig met de Nederlandse/Vlaamse productie. Terwijl op twee eilandjes de Nederlandstalige mannen en vrouwen apart van elkaar hongeren, zitten een eilandje verderop Zweedse deelnemers op een houtje te bijten en weer een stukje verder varen hebben de Noorse kandidaten het even te kwaad.
Om de kosten van de productie in de hand te houden, heeft de Zweedse eigenaar van het tv-programma, Strix, besloten drie afleveringen tegelijk op te nemen en dat ook nog eens twee keer achter elkaar. De dag dat de Nederlanders, Noren en Zweden klaar waren met de opnamen, stonden de Finnen, Denen en Grieken al met hun koffers op de kade van de hoteleilanden voor hun portie honger lijden in de zon.
Dodelijk
Rikke Kristine Nissen is namens Strix verantwoordelijk voor de hele operatie. Zij is vier maanden op de eilanden, kandidaten hooguit anderhalve maand. Net als de kandidaten komt ze haar eiland niet af. Ze werkt zeven dagen in de week. Voor ontspanning is nauwelijks tijd en ruimte aangezien het hotel welgeteld één bar heeft. En na een paar dagen blijkt dat er een dodelijke regelmaat zit in het menu van de kok. Elke dag spaghetti tijdens de lunch en dat vier maanden lang.
Is het voor de makers niet méér afzien dan voor de deelnemers? ,,Het is voor ons zwaar. Absoluut. Sommigen van ons zijn hier zelfs zes maanden. Dat is erg lang als je het comfort van een Westers land gewend bent'', aldus Nissen. Toch hoor je weinig geklaag. ,,Mensen melden zich spontaan aan om voor dit programma te werken'', vertelt presentator Ernst-Paul Hasselbach. Wel loopt hij tegen het einde van de opnamen, in juni, ook op zijn tandvlees. De ochtend na laatste opnamen pakt hij meteen de boot naar de vaste wal.
De opnamen van drie series tegelijk is een enorme krachttoer, legt Nissen uit. ,,Alles gaat per boot tussen de eilandjes. We hebben twintig bootjes met kapiteins voor ons werken. Die verstoken een half miljoen liter brandstof. We voeren honderdduizend liter drinkwater aan voor de deelnemers en ons zelf. Alles moet van het vaste land komen. Op de eilanden is niets.''
De taken bij Expeditie Robinson zijn zo verdeeld, dat de Zweden van Strix alle centrale klussen voor hun rekening nemen en de productieploegen van de deelnemende landen de opnamen van de kandidaten. Nissen: ,,Onze timmermannen arriveren twee maanden voordat de opnamen beginnen en maken de decors met spullen die hier verkrijgbaar zijn. Ik regel vervolgens dat de verschillende landen ze keurig een voor een kunnen gebruiken.''
-
vervolg....
Daarbij gaat het nog wel eens mis, zegt Hasselbach. ,,Je kunt niet ongestraft te lang doorgaan met de opnamen, want alles hangt hier samen met het tij. Bij sommige proeven staan kandidaten bij vloed tot hun enkels in het water en met eb gaapt er een meters diep gat onder hen. Dan moeten we vanwege de veiligheid stoppen met de opnamen. In zo'n geval is het vervelend als we moeten stoppen omdat bijvoorbeeld de Noren zijn uitgelopen.''
Slakken
Kandidaat Ryan uit Uden kan er van meepraten. ,,De honger en de proeven maken van Robinson een zwaar spel. Wat het helemaal zwaar maakt is het gesol met ons. Steeds weer in een bootje van het eiland af om een proef te doen. Ter plekke moeten we dan uren wachten omdat er iets uitloopt. En terwijl de cameramensen lunchen, staan wij in de brandende zon te wachten. Ik heb er in het begin wat van gezegd. Steeds als ik mijn ontbijt aan het zoeken was - slakken -, kwamen ze ons ophalen. Ze zouden toch moeten weten hoe belangrijk eten is! Gelukkig ging het daarna beter.''
Volgens Rikke Kristine Nissen is de productie van Expeditie Robinson veruit het grootste internationale samenwerkingsverband op tv-gebied. In die samenwerking ligt wat haar betreft ook het moeilijke van het project. ,,En dan bedoel ik vooral de taalproblemen. We praten de hele dag met walkie talkies met elkaar. Zeker de eerste weken gaat dat mis. Dan komen boten te laat of niet opdagen. Of mensen houden de boel op door hele discussies met elkaar aan te gaan via de ether.''
Ondanks dat Strix een gedetailleerd draaiboek heeft uitgewerkt, zitten er flinke verschillen in de aanpak per land. Zo hebben de Zweden dit jaar een ploeg van oud-deelnemers naar Maleisië gestuurd voor een all-stars aflevering. De Noren daarentegen hebben zowel de dames als de heren vooral op borstomvang geselecteerd. ,,Daar hebben de opnamen wel eens iets weg van Big Brother'', aldus Hasselbach.
De Nederlandse ploeg probeert het soap-karakter van Expeditie Robinson steeds meer te benadrukken. ,,We gaan wat weg van de ontberingen. Na drie jaar weten de kijkers, maar ook de deelnemers, dat honger lijden en afzien een onderdeel is van het programma. We proberen nu verhaallijnen te ontdekken en die verder uit te diepen.''
Om de verhaallijnen te ontdekken, loopt er overdag een cameraploeg met een verslaggever rond tussen de deelnemers. Die ploeg blijft twee dagen op het eiland en wordt daarna afgelost. Een paar keer per dag is er overleg met de productie wat er op het eiland gebeurt en hoe de ploeg daar op moet inspelen. ,,Het duurde zeker twee weken voordat ik die camera kon vergeten'', zegt Ryan. ,,Zwaar waren de gesprekken die we bijna dagelijks moesten voeren en waarbij we moesten vertellen hoe het met ons gaat.''
Voor de verslaggevers is het werken op het eiland ongeveer net zo zwaar als de deelnemers. Ze lijden geen honger, maar moeten wel de hele dag overal achteraan rennen. En niets missen, natuurlijk. ,,Heel af en toe doen we wel eens wat opnieuw, zegt Hasselbach. ,,Dan moet je denken aan het doorslaan van een kokosnoot of zo. Een ruzie hoeft echt niet opnieuw. Dat zou de kijker doorhebben.''
Expeditie Robinson komt nu voor het vierde jaar vanuit Maleisië. Producent Strix denkt hardop na over een nieuwe plek. Nissen: ,,We zoeken naar andere locaties en die zijn er ook wel, maar toch aarzelen we. We moeten een land hebben waar de douane niet moeilijk doet over alle camera's die we meenemen, waar voldoende onbewoonde eilanden zijn op een plek waar niet de hele dag bootjes voorbij varen of vliegtuigen overkomen. Tegelijk willen we binnen een half uur bij een goed ziekenhuis kunnen zijn. Een besluit is nog niet gevallen, maar misschien wordt het volgend seizoen een andere locatie.''
(Met dank aan MediaWatchers (http://www.mediawatchers.nl))
-
En uit De Volkskrant:
Soap voor psychologen
Alles komt voorbij in Expeditie Robinson: macht, haat, leiderschap, complotten, agressie. De real life soap, waarvan zondag een nieuwe serie afleveringen begint, is een psychologische proeftuin die inmiddels een miljoen kijkers trekt.
Door Maud Efting
Scène uit Expeditie Robinson: zes vrouwen liggen zonnend op een onbewoond eiland. Een paar dagen geleden zijn ze er gedropt, met nog twee vrouwen, en tot nu toe is er vooral gepraat. Het is oorlog. Twee meisjes die water brengen worden genegeerd. De woorden 'spinnetje', 'gluiperdje', 'hypocriet' en 'zwak meisje' zijn al gevallen. 'Samenleven met acht vrouwen is moeilijker dan overleven op een onbewoond eiland', zegt de een. 'Ik voel me emotioneel leeggezogen', zegt een ander.
Nog een scène uit Expeditie Robinson: acht mannen zijn aan het werk op een onbewoond eiland. Ze sjouwen met hout, slaan kokosnoten doormidden, hakken palmbomen om en zetten tafels en hutten in elkaar. Ze lachen om elkaars grapjes. Slaan op schouders. Geen woord over karakterzwaktes.
Beide scènes speelden zich vorig seizoen af in de real life survival soap van Net5 (SBS), Expeditie Robinson. In het programma, opgenomen op een aantal eilanden voor de kust van Maleisië, worden de grootste clichés werkelijkheid: zet een stel vrouwen bij elkaar en ze maken elkaar af, zet een stel mannen bij elkaar en ze gaan samen aan de slag. 'Dit programma maakt één ding duidelijk', zegt eindredacteur en presentator Ernst-Paul Hasselbach. 'Het laagje beschaving is heel dun.'
Expeditie Robinson is voor voor huis- tuin- en keukenpsychologen. Zestien mensen overleven twee maanden op een onbewoond eiland. Om de paar dagen wordt iemand weggestemd. De extreme honger - deelnemers vallen soms twintig kilo af - versterkt en versnelt de sociale processen in de groep. Alles komt voorbij: macht, haat, leiderschap, uitstoting, intriges, complotten, psychische instorting, agressie. In de komende serie dreigt een van de deelnemers de ander met een machete neer te steken.
Het idee van de psychologische proeftuin in een van de redenen voor de groeiende populariteit van de serie, die vanaf komende zondag weer wordt uitgezonden. Waar Big Brother al jarenlang kampt met teruglopende cijfers, zit Expeditie Robinson als een van de weinige real life soaps in de lift. Keken er de eerste twee jaar 600duizend mensen, vorig jaar waren dat er gemiddeld meer dan een miljoen.
Ook Zweden, waar het programma ontstond en al voor het zevende jaar wordt uitgezonden, haalde de afgelopen keer hogere kijkcijfers dan ooit. Opvallend: de survivalsoap trekt in Nederland veel kijkers uit hogere sociale klassen. Het marktaandeel bij de hele bevolking is 16,5 procent, terwijl het marktaandeel onder hoog opgeleiden 22 procent bedraagt. 'In vergelijking met het eerste jaar focussen we steeds meer op de intermenselijke ontwikkelingen', zegt Hasselbach. 'De surviavl is het decor. Het survivalverhaal is namelijk snel verteld. Het is moeilijk om honger te duiden. Je kan mensen niet vijf mintuen lang als een zielig hoopje in beeld brengen.'
In het Amerikaanse Survivor is het wel eens geprobeerd: 'Die reeks werd opgenomen in Afrika. Ze hadden prachtige beelden van een leeuw die het kamp binnendrong. Heel heftig. Maar het was de minst bekeken Survivor van allemaal. Het publiek zei: we willen meer van de mensen zien. Om het proces tussen hen goed in beeld, zoeken we bewust naar een wat hoger opgeleide cast. Die mensen zijn verbaal sterker.'
'Dit soort tv gedijt doordat de cultuur psychologiseert', zegt Ed Tan, psycholoog en hoogleraar Media Enetrtainment aan de Universiteit van Amsterdam. 'Het is een reactie op de jaren vijftig en daarvoor, toen we alles binnen moesten houden. Nu is het goed te laten zien wie je echt bent.'
'Uiteindelijk zitten we naar onszelf te kijken', zegt psycholoog Steven Pont, die een boek schreef over de economie van relaties. 'Door de individualisering zijn we geïnteresseerd geraakt in de meest individuele beleving van de meest individuele emotie.' Opvallend is volgens Pont het gemak waarmee kandidaten door programmamakers kunnen worden gemanipuleerd om ruzie te maken. 'Het is heel simpel. Geef de een iets en de ander niet, en je bent klaar.'
Ook andere zenders overgieten hun amusementsprogramma's met een psychologisch sausje. Zo huurde Big Brother Pont het afgelopen seizoen wekelijks in als psycholoog om de gebeurtenissen in het programma te duiden. En Endemol komt eind september met Masterplan, een programma met opdrachten die inhaken op de psychische zwakheden van de deelnemers. In de bladenwereld groeit eveneens de liefde voor het gepsychologiseer: de oplage van Psychologie Magazine verdubbelde in een paar jaar tijd.
-
vervolg...
Maar van het wetenschappelijke experiment is Expeditie Robinson nog ver verwijderd. Hasselbach van Net5: 'We grijpen vaak in. We doen spelletjes en brengen dilemma's in om deelnemers uit hun evenwicht te brengen. Zodra we de antropologische kant opgaan, is het geen massaproduct meer. Als we de deelnemers alleen maar neerzetten op het eiland, weet ik zeker dat er minder mensen gaan kijken. Dan wordt het een programma voor de elite. Commercieel zet dat niet veel zoden aan de dijk.' Een omroep die zich wel aan de experimentele kant waagt, is de BBC. In 2002 zond de Britse omroep Th Experiment uit, een omstreden televisieprogramma waarin veertien mannen acht dagen lang werden opgesloten in een gevangenis. Wetenschappers die aan het programma meewerkten, gebruikten de data voor verder onderzoek en ontwikkeld theorieën over het ontstaan van kampbeulen en de corrumperende invloed van de machteloosheid.
Het BBC programma was een variant op het beruchte Stanford-Prison-experiment uit 1971, waarin de Amerikaanse wetenschapper Philip Zimbardo achttien studenten onderverdeelde in bewakers en gevangenen en hen twee weken hun gang liet gaan.
Althans, dat was de bedoeling. Na zes dagen werd het experiment beïndigd, omdat het razendsnel uit de hand liep. Bewakers begonnen hun gevangenen te mishandelen. Die werden bespoten met brandblussers, moesten toiletten met blote handen schoonmaken, dekens afgeven, en werden gedwongen tot eindeloze reeksen push-ups. Hoewel The Experiment niet zo ver ging, werd ook dit programma een dag eerder stopgezet vanwege emotionele problemen bij deelnemers.
Ook Expeditie Robinson heeft gevolgen voor de kandidaten. Er zijn verhalen bekend van deelnemers die eerst twintig kilo afvielen en er thuis veertig kilo bij aten. 'Maar de meesten komen uiteindelijk terug op hun basisgewicht', zegt Hasselbach. 'De geestelijke verstoring is veel groter. Sommige mensen kunnen hun ervaringen moeilijk loslaten. Het kan traumatisch zijn. Die jaar hebben we er een psycholoog bij moeten halen, omdat een paar deelnemers een beetje zijn ingestort. Het waren mensen die niet wisten waarom ze waren weggestemd.'
Sommige deelnemers besloten naderhand hun leven te wijzigen.'De BMW-dealer die dit jaar meedeed, overweegt zijn garage te verkopen. Ik zie ook mensen die willen emigreren, hun studie opgeven, een jaar niet meer werken om na te denken, van beroep veranderen of onzeker worden over hun gekozen levenspad. Maar het heeft hen niet beschadigd. we onderwerpen mensen van tevoren aan een langdurige screening. Bij lichte twijfel gaan ze niet mee. En de meeste deelnemers gaan nog steeds om de zoveel tijd naar een psycholoog.' En de zelfmoord van een deelnemer in het eerste jaar in Zweden? 'Die is niet goed gescreend van tevoren. Hij bleek daarvoor al een poging te hebben gedaan.'
Niemand weet nog wat de invloed van de camera op het gedrag van de kandidaten. Wel zag Hasselbach dat iedereen zich bewust bleef van de cameraman. 'Sommigen stopten met ruzies als het bandje verwisseld moest worden. Zodra het rode lichtje aanging, begonnen ze weer. Maar in de Amerikaanse versie is dat nog veel erger. Als de cameraman vraagt of ze een discussie willen overdoen omdat er iets mis was met het bandje, zeggen ze: no problem, how do you want us? Dat is hier ondenkbaar.'
Net 5 besloot vorig jaar de verschillen tussen mannen en vrouwen te belichten. In de komende reeks draait het om leiderschap. Op het vrouweneiland werd een man als leider neergezet, en vice versa op het manneneiland.
'Wat me het meest verbaasde', zegt Hasselbach, 'was dat de meningen over het leiderschap van de man zo snel veranderden. Hij had vuur gemaakt, mensen van eten voorzien, en het hele eiland onderzocht, maar zodra dat achter de rug was, zeiden de vrouwen: eigenlijk is het een contactgestoorde vent. Voordat die man het wist, was hij helemaal nergens meer.'
(Met dank aan: MediaWatchers (http://www.mediawatchers.nl))
-
De voorlopige conclusies van deze persberichten zijn in mijn ogen de volgende:
1. Ryan zit er in ieder geval geruime tijd bij.
2. In aflevering 4 gaat het echt fout, een dreiging met fysiek geweld. (Ik heb ergens gelezen dat een deelnemer de volgende woorden uitsprak: "het liefste zou ik deze machete in je lichaam steken" of iets van soortegelijke strekking.
3. Diefstal van voedsel
1. lijkt me duidelijk, toch zie ik Ryan niet als eindoverwinnaar uit de bus komen, dan wordt zijn ego nog groter :( :(
2. ik vraag me af wat de gevolgen zijn voor diegene die de bedreigingen uit. Ik verwacht wel dat Bjorn uiteindelijk ook weggestemd zal worden.
3. Als men erachter komt wie dat is kan die dus bij de volgende stemming vertrekken. Zie de heftige reacties op de truc met de rijst vorig seizoen.
-
3. Als men erachter komt wie dat is kan die dus bij de volgende stemming vertrekken. Zie de heftige reacties op de truc met de rijst vorig seizoen.
Waarschijnlijk bedoelen ze hiermee dat er voedsel gestolen is van cameramensen, dat is in een van de eerdere seizoenen ook een keer gebeurd. Toen heeft dat volgensmij verder geen consequenties gehad voor de deelnemers.
Als een van de deelnemers voedsel steelt van zijn of haar eilandgenoten zullen ze dat vast wel laten doorgaan, dat levert natuurlijk erg mooie tv op! ;D
-
tja als je honger hebt ga je rare dingen doen.. :-\
-
Uiteraard ga je van de honger rare dingen doen. En als iemand zou stelen van mede eilandbewoners dan is dat schitterende televisie. Er wordt toch min of meer gewerkt naar conflicten, dit is interessant kijkvoer. Daarom is Bjorn zo'n bewuste keuze geweest.
Bjorn gekoppeld aan een lading dames MOET wel fout lopen. En dat geeft nu net die beelden die goed zijn voor de kijkcijfers.
Als mijn geheugen goed is, waaraan ik vaak twijfel 8) 8) heeft zich in het verleden ook een keer diefstal van eten van cameramensen voorgedaan. Volgens mijn herinnering heeft dit toen voedselmatige consequenties gehad voor dat eiland??? Weet iemand dit nog precies?
-
Als mijn geheugen goed is, waaraan ik vaak twijfel 8) 8) heeft zich in het verleden ook een keer diefstal van eten van cameramensen voorgedaan. Volgens mijn herinnering heeft dit toen voedselmatige consequenties gehad voor dat eiland??? Weet iemand dit nog precies?
Vorig jaar werd achteraf pas bekend gemaakt dat Lydia en Deborah 'n keer 'n appel van de crew gestolen hebben en 'n fikse waarschuwing hebben gekregen. Nog 1 keer zo'n actie en ze hadden 't eiland moeten verlaten.
M'n geheugen is ook niet zo denderend goed, maar ik geloof eerlijk gezegd niet dat diefstal nog 'n keer is voorgekomen. :-\
-
Jammer dat ze die journalist van de Vara mee hebben laten gaan. Zes weken in Maleisie verblijven om een artikel te schrijven dat vooral over hemzelf en zijn belangrijke mening over het programma gaat..... Meneer heeft zich gewoon anderhalve maand lang decadent laten verwennen met business-class vliegen en dure hotels en wil vervolgens laten zien wat een grote vent hij eigenlijk is door het programma af te kraken.
Nu weet ik weer waarom ik zo'n hekel heb aan rescensenten.
-
Jammer dat ze die journalist van de Vara mee hebben laten gaan. Zes weken in Maleisie verblijven om een artikel te schrijven dat vooral over hemzelf en zijn belangrijke mening over het programma gaat..... Meneer heeft zich gewoon anderhalve maand lang decadent laten verwennen met business-class vliegen en dure hotels en wil vervolgens laten zien wat een grote vent hij eigenlijk is door het programma af te kraken.
Nu weet ik weer waarom ik zo'n hekel heb aan rescensenten.
Volgensmij is die man maar een paar dagen in Maleisie geweest, zeker niet de gehele zes weken. En ik vond het wel een aardig artikel, gaf wel een aardig beeld van wat SBS doet om media-aandacht te krijgen voor Expeditie Robinson.
En hij kraakte het programma nou ook weer niet helemaal af. Ik heb in elk geval meer een hekel aan rescensenten die een programma helemaal gaan ophemelen als tegenprestatie voor een leuk snoepreisje dat ze gekregen hebben....
-
ik lees net op het net5-forum dat de eilanden waar ze zitten, dezelfde als vorig jaar zijn......en je raadt het al, ze heten ook geen pantai en timo. :-\
bron: sbs administrator, forum net5
-
ik lees net op het net5-forum dat de eilanden waar ze zitten, dezelfde als vorig jaar zijn......
Ze zien er helemaal niet 't zelfde uit als de Mensirip en Uma. :-\ Maar misschien dat ze de kampen nu gewoon aan de andere kant van 't eiland hebben opgericht en dat ik daarom geen gelijkenissen zie.
Maar goed, ik vind wel dat we 'n beetje genept worden. Geef dan gewoon toe dat 't dezelfde eilanden zijn. :(
-
Maar als het exact dezelfde eilanden zijn, war zijn dan die cocosbomen gebleven. Ik meen me te herinneren dat de mannen van vorige jaar nog wel wat cocosbomen op hun eiland hadden. ::)
Wordt er niet bedoeld "dezelfde eilandengroep", maar dat het net een ander eiland is?
-
Maar als het exact dezelfde eilanden zijn, war zijn dan die cocosbomen gebleven. Ik meen me te herinneren dat de mannen van vorige jaar nog wel wat cocosbomen op hun eiland hadden. ::)
Als er in de tijd tussen de vorige Nederlands/Belgische reeks en deze nog 'n aantal reeksen van andere landen zijn opgenomen op die zelfde eilanden, zullen al die kokosbomen wel inmiddels verdwenen zijn. (omgekapt om de kokosnoten te eten) Dit verklaart dan wel weer gelijk 't feit dat er helemaal niks meer te eten is op 't manneneiland....alles is natuurlijk al opgegeten door andere groepen expeditieleden. :(
-
Dit interview vond ik op een andere Robinsonsite( www.ezboard.com ):
Het Volk vandaag
"Robinson heeft me gezuiverd en gesterkt" -
18/09/2003
Jutta Borms is 30 jaar en knap. Als huisarts werkt ze samen met twee collega's in een groepspraktijk in Melsele. Op de eerste Flikken -cd zong ze onder de naam Jutta Moëz enkele nummers. En met haar 56 kilogram is ze niet meteen het type vrouw dat je verwacht in een survivalsoap op een onbewoond eiland. Toch schreef ze zich in voor de vierde editie van Expeditie Robinson . "Het spel op zich was niet zo belangrijk. Ik wou zo lang mogelijk weg zijn, ik wou me herbronnen."
In het tuintje van haar gerestaureerd huis in Waasmunster praat Jutta Borms honderduit over haar avontuur. Tijdens het gesprek gaat haar gsm binnen in huis enkele keren over: "Vroeger, vóór mijn deelname aan Robinson , zou ik bij de eerste beltoon rechtgesprongen zijn. Nu ben ik veel rustiger."
"Mijn ouders en vrienden wijzen mij er regelmatig op: Jutta, je bent veranderd. Je ben rustiger, je straalt zelfvertrouwen uit. Vroeger kon ik ook geen avond alleen zijn. Ik was afhankelijk, moest altijd iemand om me heen hebben. Nu kan ik soms echt genieten van het alleen zijn. Ik wil dat eilandgevoel zo lang mogelijk vasthouden."
Waarom laat een 30-jarige huisarts zich samen met vijftien anderen uithongeren op een eiland voor de kust van Maleisië? "Toen ik de oproep voor kandidaten op televisie zag, klom ik emotioneel uit een diepe put. Relationeel had ik enkele turbulente jaren achter de rug. Het ergste was al achter de rug. Ik had al het besluit genomen dat ik verder moest met mijn leven, dat ik een streep onder het verleden moest trekken. Ik wou opnieuw beginnen."
"Drie dagen voor de einddatum van de inschrijvingen heb ik in één ruk mijn brief geschreven. Het kwam er allemaal in één keer uit. Na een nacht rusten en een keer herlezen heb ik hem op de post gedaan. Een paar maanden later zat ik in Maleisië."
Kilo's weg door buikgriep
Je wou los van je verleden. Dan kan je toch ook gewoon drie weken op een strand gaan liggen? Of, als je toch problemen had, bij een pyscholoog gaan? "Mijn zus is psychiater. Met haar had ik het al vaker over mijn problemen gehad. Als je gewoon op vakantie gaat, in je eentje, blijf je je problemen meeslepen. Maar op zo'n eiland ben je met de groep zodanig bezig met overleven en met elkaar, dat je het thuisfront wél kan achterlaten."
Winnen was voor jou dan niet zo belangrijk? "Winnen op zich niet. Het kwam er voor mij alleen op aan zo lang mogelijk weg te blijven. Robinson leek me een oplossing."
Had jij als dokter een voordeel, daar op het eiland? "Niet echt. Behalve dat ik de weken vooraf met homeopatische middelen en voedingssupplementen mijn binnenste wou ontgiften en bijvullen. Maar vlak voor het vertrek kreeg ik buikgriep en de bijgewonnen kilo's waren er meteen af."
Hoe ging je om met de honger? "Ik was al een vrij onregelmatige eter, dat was misschien een voordeel. Overigens is niet zozeer de honger de kwelduivel, maar het gebrek aan energie. Op de duur ontbreekt het in je hersenen zodanig aan suikers en vitaminen dat je zelfs je gedachten niet meer kan ordenen. Zelfs spreken wordt moeilijk."
"Je denkt niet echt helder meer. Het is alsof je licht dronken bent. Ook al je vetten verdwijnen, je kan niets meer. Laat me hier maar gewoon liggen is op de duur de enige gedachte die door je heen gaat."
Als je dat zo leest, heeft ze het toch behoorlijk lang volgehouden.
Ik hoop het, ik mag haar wel.
-
vanaf nu staan alle artikelen uit dit topic keurig en overzichtelijk op onze Mediapagina (http://www.expeditierobinson.net/p,media).
-
En we hebben er een paar bijgezet die nog niet in dit topic stonden. :)
-
waarvan o.a. een interview (http://www.expeditierobinson.net/p,media_bvl10102003) met bjorn.... :D
-
Vanochtend vond ik weer een Intermediair op de deurmat. Qua vacatures was het weer helemaal niets (wanneer trekt die economie nou echt een keer aan ::) ), maar er stond wel een leuk artikel in over Expeditie Robinson. Ik zal wel even kijken of ik het ergens kan laten inscannen, dan kan het bij het mediaspul gevoegd worden. Er stond ook een foto bij, die waarschijnlijk na de samensmelting genomen is. Hier staan 9 deelnemers op, het is voor mij dus nu wel redelijk duidelijk welke 2 kandidaten de komende afleveringen gaan vertrekken... Maar ik zal niets zeggen! ;D
-
Vanochtend vond ik weer een Intermediair op de deurmat. Qua vacatures was het weer helemaal niets (wanneer trekt die economie nou echt een keer aan ::) ), maar er stond wel een leuk artikel in over Expeditie Robinson. Ik zal wel even kijken of ik het ergens kan laten inscannen, dan kan het bij het mediaspul gevoegd worden. Er stond ook een foto bij, die waarschijnlijk na de samensmelting genomen is. Hier staan 9 deelnemers op, het is voor mij dus nu wel redelijk duidelijk welke 2 kandidaten de komende afleveringen gaan vertrekken... Maar ik zal niets zeggen! ;D
Nou mooi is dat. Ook lekker voor de pool dan. Ik snap niet dat ze dit soort dingen niet gewoon geheim kunnen houden. Waarom nu die foto plaatsen en niet over twee weken...? ::) ??? ???
-
HÉ laat zien die foto!!!!!!!!!!!!! ;) :D
-
Ik zie die foto dus liever niet hier verschijnen. En ik denk dat er meerdere users zijn die 't erg zouden vinden om al te weten wie de volgende 2 afvallers zijn. :-[
Madcat, 't zou erg leuk zijn als je dat artikel kunt inscannen, maar kun je aub dan die foto weg laten? Alvast bedankt! :)
Ik vraag me trouwens af hoe 't kan komen dat die bladen zo erg blunderen en al afvallers van te voren prijs geven. Dat bederft gewoon 't kijkplezier van de ER-kijkers. :(