Verslag aflevering 1

Er kan nog meer bij...

Maleisië. Het is 1 juli 2007. Kandidaat Kenny, 30 jaar, gevangenisbewaarder, wordt op het eiland gedropt. Hij gaat in zijn eentje de boel verkennen en vraagt zich af waar de andere 16 kandidaten zijn? Nou Kenny, die zijn onderweg! En ze hebben nog 82 'vrienden' meegenomen! Inderdaad, dit jaar geen 16 kandidaten, maar 100! Niemand weet wat hem te wachten staat. Ernst Paul vertelt de 99 kandidaten op Schiphol dat het er dit jaar 100 zijn. Ze kunnen nu nog terug...
Op het eiland Sribuat vindt Kenny een kist met informatie. Als de kandidaten aankomen heeft hij 24 uur om 4 mensen aan te wijzen. Ieder verantwoordelijk voor een eigen taak: vissen vangen, voedsel zoeken, voedsel bereiden en het kamp opzetten. Ach, 4 personen van de 16, dat is toch een makkie?
Maar dan ziet Kenny de boot en begint te tellen: 10, 20, 30, 40...er komt geen eind aan. Alle kandidaten zwemmen, met hun bagage op houten vlotten, naar de kant. Daar hoort Kenny dat ze dit jaar met 100 zijn. Hij besluit de groep maar meteen toe te spreken en hen van Kenny's taak op de hoogte te stellen. Daarna kijkt iedereen rond waar ze beland zijn en ieder zoekt z'n eigen plek. Sommige verkennen de westkant van het eiland en besluiten zich daar te settelen. Tim en Iraida zijn het enige koppel op het eiland. Ze waarderen het eiland niet echt, en hebben liever een magnetronmaaltijd. Het is maar moeilijk overleven zo...?? Zouden ze zich niet realiseren dat ze zich voor Expeditie Robinson ingeschreven hebben, maar voor het programma 'undercover lover' ofzo? 
Niemand heeft ondertussen oog voor Kenny en hijzelf weet ook niet waar hij moet beginnen. Ondertussen lijkt Bruno van aanpakken te weten. 'Een leiderschap is aangeboren', en naar eigen zeggen is dat bij hem het geval. De vlotten worden uit de zee gehaald en als slaapplaats gebruikt door de groepen die op het zuiden van het eiland liggen. Iedereen slaapt prima, op het zuideiland althans. Op de westkant hebben de mensen last van zand, beestjes en het is vochtig. Eén groepje heeft op de zuidkant een vlot gehaald maar wil die niet delen. Dus het andere groepje op west gaat ook naar zuid om een vlot te halen. Iedereen wordt er bij gehaald en Kenny voelt zich geroepen om een oplossing te creeeren. Met succes. Iedereen is tevreden....voorlopig althans.
Tim loopt blind over het strand, hij denkt dat hij zonnenbrandcrème in zijn ogen heeft gekregen en kan niet goed zien. Gelukkig is zijn vriendin Iraida bij hem...
Kenny is ondertussen druk bezig met zijn taak. Hij vraagt elk groepje om 1 persoon uit hun groep aan te wijzen, die volgens hen geschikt is voor een taak. Dat is een goed idee. Sven, Bruno, Bart, Marcel, Rowy, Walther en Mathilde worden aangevoerd. Dan slaat Evi op de gong en is het tijd voor alle kandidaten om naar de arena te komen. Ernst Paul en Evi laten 4 kisten zien, waarin voor elke gekozen verantwoordelijke een hulpmiddel zit, zoals visnet, machette, hakbijlen en touw, en woks. Dan mag Kenny zijn keuze bekend maken. Voor het visvangen kiest hij Mathilde, voor voedsel zoeken Sven, voor kamp opzetten Walther en de kok wordt Bruno.
Kenny is vanaf nu weer gewoon expeditielid. De kandidaten krijgen van Ernst Paul nog een aantal opmerkingen. Ze moeten zorgen dat de hele groep bij de taken betrokken worden, ze moeten harmonieus als groep 1 plek kiezen voor het kamp én over 4 dagen komt de boot terug. Die zal dan de eerste groep op komen halen. Als de kandidaten terug gaan, zegt Walther tijdens het kampvuur dat hij het kamp op het zuidereiland wil hebben. Op dag 3 vangt Mathilde een enorme vis die de koks straks lekker kunnen bereiden. Walther komt bij Mathilde staan en realiseert zich dat ze misschien toch als kamp beter naar west kunnen, vlakbij de vis en centraler. Hij gooit het eens in de groep.
Dit valt echter verkeerd bij een aantal mensen en stuit op flinke weerstand. Ook Bruno lijkt wat weerstand te krijgen. Hij wil de keuken opbouwen, maar Kimo had al een idee waarvoor een groepje mensen op pad is. Volgens Bruno moeten ze naar hem luisteren, hij is de leider. Door dit heenenweer geren wordt er echter kostbare tijd verloren. En ook dit wordt Bruno voor de voeten geworpen. Sven heeft meer succes tijdens zijn expeditie. Ze vinden suikerriet, wat zeer voedzaam is. Sven's leiderschap wordt ook meer geaccepteert, Bruno speelt meer de baas. Het is allemaal wennen. Nu blijkt weer dat de kookplaats veel te heet is, dus zoeken de 4 leiders een oplossing. Ze zullen het nog zwaar krijgen. En volgende week komt de boot om de eerste afvallers te halen. Wie moeten er gaan? Dat zien we volgende week weer!