JCs log 3 - Honger en ongelijkheid

 

Een filosofisch moment ter overweging
Door de eeuwen heen is de rol van de man ten opzichte van de vrouw duidelijk veranderd in het voordeel van de vrouw. Zo is het NU ondenkbaar dat een man zijn vrouw met een knots op haar kop slaat en voor het aanrecht sleurt. ( Raar voorbeeld, bewusteloos kun je niet koken en in de oertijd was er geen aanrecht.) Dat vrouwen tegenwoordig de keuze hebben voor een carrière of een gezin is ook de normaalste zaak ter wereld. De moderne vrouw is vlot, maatschappelijk bewust en wil zeker niet als het zwakke geslacht worden gezien, dat enkel met taken als voortplanting en voedselvoorziening opgescheept kan worden.

Maar deze ontwikkeling is niet opgemerkt door de makers van Expeditie Robinson. Voor hen is de man is het sterke geslacht, die grotere ontberingen kan trotseren. En dus plaatsen zij de 2 teams op eilanden, die onderling grote verschillen laten zien.
Elk eiland is anders
De makers plaatsen de vrouwen op een eiland, dat steeds meer gelijkenissen gaat vertonen met een all-inclusive vakantiecomplex. (Bij Nederlanders vooral bekend van hun verweg reisjes naar b.v. Isla Margarita.). De enige stoorzender in het vakantieverblijf voor de dames in Expeditie Robinson is het ontbreken van een persoonlijke ober, want hoe je ook het wend of keert, een ober is Björn niet. (Wat Björn dan wel is, is voor iederen ter eigen invulling.)

Het mannen-eiland daarentegen vraagt steeds meer aanpassingen van de deelnemers , met name in de voedselvoorziening. (Het meest inventief is Geert hierin: soep maken met meegekookte tandenstokers, rijp voor een wereldwijd patent.) We zien dan ook, dat de mannen steeds minder man worden en steeds rijper lijken voor een eventuele afvalbeurt. (Dit keer bedoelt in de zin van weggestemd willen worden en niet het verlies van kilo's dat hen duidelijk is aan te zien.)

Aan het einde van deze aflevering hebben de makers laten zien dat ze toch tot het inzicht waren gekomen, dat ze sexe-discriminerend bezig waren en hebben als offerschotel de Maleisische schijf van 5 aangeboden. Dit gebaar viel duidelijk meer in de smaak bij de mannen dan bij de vrouwen.
Opvallend in de picture
  • Dat stadsmensen toch weten hoe een sprinkhaan er uitziet. (En dat Judge hen zal leren hoe die smaken.)
  • Dat je met enorme honger elke strohalm zult aangrijpen om aan eten te komen.
  • Dat als je een strohalm vermomt als boomstam, het klaarblijkelijk geen strohalm voor eten meer is, maar een proef die je door hongerverschijnselen verliest.
  • .
  • Dat eten in overvloed hebben geen garantie is voor een harmonieus samenzijn.
  • Dat vertrouwen in België gemeten wordt aan de hand van hoe goed iemand kan autorijden.
  • Dat je met restjes van een feestmaal blijer kunt zijn dan met het feestmaal zelf. (Is het dan toch waar dat overdaad schaadt?)
  • Dat een goede leider altijd oog heeft voor de zwakkere in de samenleving, al is het dan slechts een iets minder klein stukje vlees. (Dat J.P. Balk. te D.H. hier nog wat van kan leren.) (Ik hoop nu niet dat JP alle minder bedeelden vlees gaat geven.)
  • Dat het na een uitgebreide BBQ goed rusten is, maar slecht proeven winnen.
  • Dat taart en vrouwen altijd samengaan.
  • Dat erge hongersverschijnselen bepaalde mensen tot onsportief gedrag aanzet.(Hé, in liefde, in oorlog en in overleven is alles geoorloofd.)
De eilandraad van deze week was wat bizar. Waarom laat Esther in hemelsnaam iemand op haar stemmen. Om zodoende af te kunnen vallen?  (Een bezoek aan de plaatselijke afdeling van de Weight-Watchers had dat zelfde resultaat gehad.)

Helaas zal de intressante woordenwisseling tussen Björn en Esther dus geen vervolg meer krijgen.