Quotes aflevering 5

 

Er wordt teruggeblikt op de vorige week, de herindeling van de kampen en de komst van Dennis. Sergio wordt weggestemd in Kamp Zuid, en op Kamp Noord is blij met Dennis en het voedselpakket dat hij over heeft. Ook Dennis is blij: "Ik had het wel echt naar mijn zin, maar het is toch alleen, ik was toe aan een nieuwe uitdaging, en die heb ik gevonden in deze groep."

Dag 10 begint. Kamp Noord heeft genoeg voedsel, Maxim haalt zelfs scampi's uit het vissersnet. Regina: "Het contrast is zo groot dat het bijna niet meer leuk is. Ik denk aan de anderen, ik vind het zo lullig. Niet dat ik terug wil, alsjeblieft niet, alsjeblieft niet, alsjeblieft niet."

In Kamp Zuid is de sfeer inderdaad slechter. Martine: "Hier is geen strand, hier kun je nergens zitten of liggen, daar wel. Ik vind het wat dat betreft zwaar kut. het zal wel bij het spel horen, maar ik vind dit niet kunnen, mensen niet laten eten, niet laten slapen, en dan ook nog de grond onder hun voeten weghalen. How far can you get?"
Saar over haar Kamp Noord: "We zitten hier met twee vrouwen en vijf mannen, er loopt een hoop testosteron rond."

Sebastiaan vindt Kamp Zuid ook nog niet zo bevallen: "Ik word voor het eerst echt gestest. Maar het is aan de andere kant ook wel mooi. Het is wel bijzonder om zo eenvoudig te mogen leven, het is een heel klein simpel wereldje, niets 2010. En mentaal zijn we sterk."

Ze gaan onderweg naar de proef. Kamp Zuid is mentaal goed voorbereid. Nienke: "We hebben het zo fijn samen, we willen gewoon samen door, we willen winnen." Kamp Noord heeft andere kwaliteiten. John: "Wij zijn fysiek sterker, dus laat ze maar komen."

Er staat een rek met bordjes, die met een katapult kapot geschoten moeten worden, als de schutter over de evenwichtsbalk met zijn team achter zich aan naar het schietplatform is gelopen. Wiens bordje is geraakt, ligt uit het spel. Het winnende team hoeft niet naar de Eilandraad, en krijgen een heerlijke maaltijd met omeletten. Om de teams even groot te maken, doet Sugar niet mee.
John schiet als eerste van Kamp Noord, en mist. Iedereen uit zijn team roept dat hij of zij wil, en John geeft de katapult af.
Sebastiaan is de eerste schutter voor Kamp Zuid, en hij schiet helaas zijn teamgenote Martine eruit. Toch mag hij blijven schieten. Sebastiaan: "Terwijl zij John, met een super balgevoel, niet weer lieten schieten."

De tactiek van Kamp Zuid werkt. Sebastiaan schiet eerst John weg van de tegenstanders, en vervolgens Dennis en Maxim. Kamp Noord heeft problemen met richten, totdat eindelijk Antony Sebastiaan eruit schiet. "Dat was een heerlijk gevoel. Je weet direct dat je hun kapitein buiten spel zet." Sebastiaan staat op dat moment op het platform en mag voor de ronde afmaken. Hij mist echter deze keer, en Zsofi neemt de katapult over. Ze raakt het bord van Regina, maar dat is niet goed genoeg kapot. Met het tweede schot was het wel raak. Regina houdt echter moed: "Het is pas verloren als het eindsein is gegeven."

Antony schiet Zsofi eraf, en Nienke neemt het over. Zij schiet Saar eraf, en alleen schutter Antony is nog in het spel voor Kamp Noord. "Ja je voelt de druk, hun enige hoop ben ik nog." Hij schiet Nienke eruit, maar zij mag haar ronde nog afmaken. En ze raakt het bordje van Antony, Kamp Zuid wint. Sebastiaan: "Het was fantastisch, als je het zou willen regisseren, dan doe je het zo!"
John is teleurgesteld dat ze de proef hebben verloren. "Ik neem me voor de volgende keer eerst met de groep te praten, wat we gaan doen, hoe gaan we de proef in. We waren nu zo chaotisch, en het andere team was zo rustig."

De maaltijd die Kamp Zuid wint moet worden bereidt en geserveerd door twee mensen van Kamp Noord. Sugar en Regina worden uitgekozen. "Ik vond het wel leuk om voor Zuid te koken, gezellig, en even luisteren hoe het daar gaat allemaal. Het was echt heel interessant om een soort van vlieg aan de muur te zijn. Dat maakte dat ik eigenlijk via hen een heel goeie analyse kreeg van hoe wij de proef in gingen."

Nienke is blij met de overwinning en zegt dat ze echt een team waren, zoals ze dat ook al van tevoren gevoeld hadden. Tegen Sebastiaan zegt ze: "Toch wel blij met je meisjesteam he."
Sugar: "Ik was bezig met snijden, en ik wou gewoon testen, hap. Maar dat mag niet. Toen had ik geen zin meer om te snijden, ik dacht, ik ga grote stukken snijden. Maar toen dacht ik, waar ben je mee bezig. Maak het gewoon schoon voor die mensen, zoals voor jezelf. En toen heb ik dat rustig gedaan."

Martine: "Ze hebben dat met zoveel liefde gedaan, echt geweldig!"
Sugar"Mmm, deden ze, en ik dacht, doe dat niet, ik heb ook gevoel he." Maar hij vindt toch dat Kamp Zuid het verdient heeft, en gunt ze de maaltijd. Kamp Zuid smikkelt er van, totdat Iwein met een teleurgesteld gezicht zegt "mijn bord is op."

In Kamp Noord is Antony bang om eruit te vliegen, want "in Kamp Zuid heb ik met Sergio en Iwein de smeerlap uitgehangen. Wat zou ik balen moest ik voor de samensmelting naar huis gebonjourd worden."
In Kamp Noord maken ze er met de rookworst van Dennis nog een lekker diner van, voordat er morgen iemand naar huis moet. Saar: "Het is maar een klein stukje dat je krijgt, maar het vet wat eraf druipt, en het zou! Eindelijk weer eens echt vlees, goddelijk, mmmm, ha!"
Ook Antony geniet. "Ik denk dat ik nog nooit zolang op een stukje worst heb gebeten en gezogen en het vet eruit proberen te halen, ooh."

Die nacht wordt het erg slecht weer. Saar: "We hebben echt alleen maar regen gehad." En daarbij onweer. Er wordt geen oog dichtgedaan. Dennis: "Je hoorde van de anderen alleen maar oooh, ooh" en hij maakt een kermend geluid. "Ik denk dat dit voor heel veel kandidaten de grote dipdag is nu."

's Ochtends staat iedereen kleumend in de regen, alles is nat. Martine: "Kletsnatte tenen, kletsnat hoofd, kletsnatte voeten. Worst night of my life, echt!" Sugar: "Ik ben nu echt bevroren."
Als de regen stopt, probeert iedereen alles weer te laten drogen en op te warmen in de zon. Iwein ligt met zijn hoofd op Tatiana's schoot, en ze spreken af elkaar later in Brussel weer te ontmoeten. "Het is gewoon fijn om een schoonheid naast je te hebben die je af en toe eens vastpakt. Dat is plezanter dan dat bijvoorbeeld Sergio dat doet, ik zeg maar iets" zegt hij lachend.

Maxim bespreekt met Antony de komende Eilandraad. "Volgens mij is het fifty-fifty tussen ons, maar ik vind het goed zo. Ik heb iedereen aangegeven dat ik het fysiek niet meer aankan. Misschien had ik dat niet moeten zeggen, maar ja. Als ik er nu uitvlieg ben jij de volgende, en je moet je echt meer mengen. Dat is een tip die je graag meegeef, laat je niet overschreeuwen door die Hollanders."

Maxim beseft na alle regen en weinige voedsel nogmaals "hoe ontzettend goed we het hebben. En dat we echt niet moeten zeiken over kleine dingetjes in Nederland. Want dat doen we hoor, volgens mij ook in België. En dat zouden we niet moeten doen. Iedereen die dat doet zou eigenlijk voor straf mee moeten doen aan Expeditie Robinson, dan leer je het wel af."
Er wordt gestemd op de Eilandraad. Maxim stemt op John, omdat hij één keer vervelend is geweest. Niemand zet de immuniteitsmunt in, al doet Maxim even alsof hij hem toch heeft. Naast die ene stem voor John zijn alle stemmen voor Maxim, hij moet de Expeditie verlaten. Voor hij vertrekt, trekt hij zijn t-shirt, waarop een flinke snackbarmaaltijd staat afgebeeld, uit en hij geeft die aan Dennis. "Dan kan hij de anderen er nog mee op stang jagen." Dan schudt hij handjes en zegt tegen iedereen "niet bedankt maar wel succes verder."

Terug op het eiland ligt er een brief, daarin staat dat ze voor de volgende proef degene moeten kiezen die ze het meest vertrouwen...