Marjolein

Naam: Marjolein Cornet
Leeftijd: 26 jaar
Woonplaats: Amsterdam
Studies: Psychologie en Geneeskunde
Beroep: Arts
Burgerlijke staat: Relatie
Hobby's: Hockey, reizen, theater, uit eten gaan, cello spelen
Passie: Hockey

Marjolein...

... blinkt uit in dingen snel leren.
... bakt helemaal niets van het huishouden
... wil graag een paar jaar in het buitenland wonen en werken
... wil graag haar vliegbrevet halen
... is dol op de jungle of één of ander tropisch eiland
... is niet in een hokje te plaatsen
... is een doorzetter, is sportief en enthousiast

"Ik vond het echt, echt, echt een ramp. Het idee dat je de komende dagen met alleen maar vrouwen zit... dat gaat mij echt energie kosten." Marjolein ziet het niet zitten met de dames. [aflevering 1]

De beelden spraken voor zich maar Marjolein beschrijft nog even wat we zien: "Het was slijmerig, met graten en botten en ik dacht hup! In 1 keer naar binnen." [aflevering 1]

Marjolein ziet het somber in voor de rest van de expeditie: "Dag twee, het is nu al een grote onrust." [aflevering 1]

Het valt Marjolein op dat een aantal dames naar elkaar toe trekken: 'Simone probeert om met een paar beetje zwakke tegenstanders over te blijven. En dat vind zij heerlijk.' [aflevering 3]

Ze praat haar theorie door met Sabine en Marina, en ook zij denken er zo over. Marjolein: 'Ik wist het he, toen ik al die dames zag, oooh!' [aflevering 3]

Marjolein is erg gemotiveerd: 'We moeten gewoon van die wijven winnen. Ik bedoel, we gaan niet twee keer achter elkaar verliezen, kom op.' [aflevering 3]

Marjolein kan zich niet herinneren dat het bij eerdere series van Expeditie Robinson ook zo ging. 'Ik had het zo leuk gevonden om gewoon te genieten, en dat met elkaar te kunnen delen, maar nu is het vanaf de eerste dag alleen gezeik.'
Ze vindt het gewoon geen moment gezellig: 'je wordt wakker, en je denkt, wat een kutwijven!' [aflevering 3]

Tijdens de proef zien de vrouwen eindelijk de mannelijke tegenstanders. Marjolein verteld: "Ik keek naar de eerste met strakke slip. Daarna 1 met bloemetjes, de andere nog wat hoger, allemaal lekker afgetraind. Dat kan bijna niet anders dan dat het gewoon 5 homo's zijn." [aflevering 4]

Marjolein: "Ik heb echt honger.Ik heb echt echt echt echt echt echt echt echt heel erg honger." [aflevering 5]

Marjolein voelt zich niet helemaal op haar gemak: 'Je denkt de hele dag moet ik niet iets doen, als ik nu aan de kant ga zitten lijk ik wel lui, maar aan de andere kant probeer ik toch iedere dag wel te genieten, naar de eilandjes aan de overkant te kijken, en te denken, oh ja, ik ben in Maleisië!' [aflevering 7]

Marjolein ziet op tegen de proef: "Er ging door mijn hoofd, hoe moet ik dit aanpakken, dit is echt niets voor mij, ik moet een tactiek bedenken. En op het moment dat Esmeralda achter me aan kwam dacht ik, oooeeeh, die heeft er wel over nagedacht!" [aflevering 9]

Marjolein krijgt Esmeralda er niet af: "Ik kan trekken wat ik wil, en duwen wat ik wil, maar er gebeurt eigenlijk helemaal niets." [aflevering 9]

Marjolein verbaast zich erover dat ze zo ver is gekomen: "Ik had niet gedacht in de eerste week dat ik er nu nog in zou zitten." [aflevering 10]

Marjolein lijkt het goed te doen in de proef, maar dan: "Jongens, ik zit vast!" [aflevering 10]

Waarom heb je deelgenomen aan dit programma?
Met name voor de ervaring en uitdaging, maar de winst is ook niet onbelangrijk! Het is een unieke ervaring die je alleen kan meemaken door aan zo’n programma deel te nemen. Daarnaast mezelf op de proef stellen en wilde ik kijken hoe ver ik zowel lichamelijk als geestelijk kan gaan.

Hoe heb je je voorbereid op dit avontuur?
Ik heb me, afgezien van veel te hockeyen, voorbereid door met al mijn vrienden af te spreken en eens lekker te gaan eten! In het vliegtuig heb ik wel netjes het SAS-survival handboek gelezen, maar of ik daar nu veel aan heb gehad, betwijfel ik.

Met welke instelling ben je naar het eiland vertrokken?
Met een positieve instelling en veel enthousiasme om zoveel mogelijk nieuwe dingen te leren en mee te maken en ook om het spel te winnen.

Zijn je verwachtingen uitgekomen?
In zeker zin wel. Ik heb mijn grenzen gezien en overschreden. Ook heb ik geprobeerd om van iedere dag te genieten, ondanks het feit dat het soms zwaar was.

Wat heb je bijgeleerd dankzij de expeditie?
Afgezien van alle puur praktische vaardigheden, zoals hutten bouwen, vissen, kokosnoten hakken, een bamboebed maken en vuur maken, heb ik geleerd om me af en toe wat minder druk te maken over kleinigheden. Ik kom ook wat meer voor mezelf op.

Wie of wat heb je het meest gemist tijdens je verblijf?
Ik heb een omgeving gemist waarin gelachen wordt, mijn vrienden en familie om me heen die me waarderen voor wat ik ben.

Waaruit bestond je voedsel?
We hebben in het begin een beetje rijst en meel gekregen. Daarnaast at ik slakken, zeewier, vis, haai, rode vrucht, kokos en oesters.

Welke voorwerpen zijn onontbeerlijk om te overleven op een eiland?
Een goed mes, een visnet, een pan, en natuurlijk een magnesiumstick!

Omschrijf het moeilijkste moment uit de expeditie?
Het moment waarop ik me realiseerde dat ik mezelf niet meer was. Normaal ben ik iemand die erg veel lacht, maar ik zag mezelf steeds stiller, slap en futloos worden.

Omschrijf je mooiste herinnering aan de expeditie.
De mooiste herinnering hou ik over aan de proeven. Ik heb die met veel plezier gedaan en dat waren de momenten waar ik blij van werd.

[ 232 reacties ] [ Plaats reactie ]