Expeditie Robinson 2006 - Quotes

Quotes aflevering 2

maud

Saron neemt de telefoon op: "Goeiemorgen."
Ernst Paul: "Goeiemorgen Saron, met Ernst Paul."
Waarop Saron antwoordt: "Ik hoor het."

Ernst Paul geeft het startschot van Expeditie Robinson 2006: "Luister goed, want de expeditie begint NU. Dit jaar strijden de Nederlandse vrouwen tegen de Belgische mannen."

Evi belt de Belgische mannen met instructies: Aan de achterkant van het schilderij op je kamer vind je verdere instructies. Neem mee wat je denkt nodig te hebben." Werner is nog niet helemaal wakker en vraagt: Schilderij op mijn kamer? Ik zie hier twee schilderijen. Omdat het nog vroeg is, helpt Evi hem een beetje: "Ja, dan zul je er een moeten uitpikken hè."

Heeft Saron wel begrepen dat zij in het vrouwenkamp zit? "Jongens waar is iedereen? Jongens naar de lift!!"

"Dan kom je beneden en merk je dat je al een tijd achterligt op de vrouwen. Dat is wel hard."Curd is bang van de dames te verliezen.

Linda: "We hebben een voorsprong en ik zie al die mannen met koffers en hele grote tassen. Dat is wel een beetje dom vonden wij, allemaal. Beetje belgen wel."

Suzanna over haar waterscooterrit: "Een vriendin had een waterscooter, en daar heb ik wel een paar keer op gevaren. Dus ja vandaar dat ik dacht: Owww dat kan Suzan wel effetjes.Maar het bleek toch allemaal niet zo makkelijk: "O man, wat was dat eng zeg. Die golven waren zo hoog. Ik zat echt met mijn hart in mijn strot."

Robin is weer in zijn element: "Fantastisch hè, hier ben ik weer. De bedoeling is dus dat ik met mijn ervaring, wat dat ook moge wezen, de in mijn ogen meest geschikte expeditieleden naar de samensmelting loods." Hij vervolgt: "Voor mij is het totaal anders dan de vorige keer. Omdat ik hier de vorige keer voor het spel was en nu niet. Met andere woorden: ik doe mee maar, ik doe ook niet mee."

"Kamphoofd... Ik kan alleen maar hopen dat ze mij niet alleen maar als een irritante, autoritaire tut zien." Klaar hoop stilletjes dat de dames haar niet herkennen.

Saron observeert de mannen: "Wij kijken naast ons en de mannen staan te juichen. Dat is fout hè, dat is stront aan de knikker."

"Wij komen aan op het eiland, maar het is donker. Dus we weten niet of het een leuk eiland is, of groot of klein, het is donker. We zien in de verte een vuurtje en we komen dichterbij en daar zit dan een of andere behaarde cowboy en dan zien we natuurlijk direct wie het is: Robin Bert over de aankomst op het manneneiland.

Koen kan de muzikale inspanningen van Matthijs niet waarderen: "Ik heb het idee dat het voor Matthijs meer een scoutingkamp is. Jongens onder elkaar met een gitaar erbij. Ik word daar niet vrolijk van, het interesseert mij niet."

"Is er een Mary J.Blidge om mee te zingen?" Matthijs probeert de sfeer erin te houden.

Patricia probeert duidelijkheid te krijgen van Klaar: "Mogen wij ook op jou stemmen." Maar ze krijgt duidelijkheid op zijn "Klaars": "Je mag het proberen, maar het is net zo als om regen dansen. Ik ben een stuk gereedschap. Dus net zoals je een pannetje hebt gekregen, heb je ook mij gekregen."

"Wij hebben er voor gekozen, met alle risico`s van dien om alle vis van vandaag in de waagschaal te gooien. Dus eigenlijk alle fiches op rood om het dubbele terug te krijgen." Koen houdt wel van een gokje wagen.

Ernst Paul vraagt aan Klaar wat haar indruk is van de mannenmaaltijd en zij antwoordt: "Je zou bijna zeggen dat overdaad schaadt hè."

"Maar ik had wel door, toen de mangomousse op tafel kwam, die was zo lekker, dat wij het onderdelft moesten spitten." Robin ziet de winst aan zijn neus voorbij gaan.

"Ik had wel trek in die pizza, maar die gids is beter, want die kan je toch dingetjes leren op het eiland, die een pizza niet kan vertellen." Patricia is uiteindelijk toch wel blij met de keuze van Klaar.

Helaas moet Suzanna vertrekken wegens rugklachten, maar dat brengt toch ook wel een voordeel met zich mee. Klaar vertelt: "Ik vind het ontzettend jammer voor Suzanna dat ze zo moet gaan, maar het is ook geen drama want er moest toch iemand weg, en eigenlijk is iedereen natuurlijk ook wel blij zo van nou hoeven we die beslissing niet meer te nemen, zijn we daar vanaf."